Granulomateuze ontsteking is een histologisch patroon van weefselreacties die optreden na celbeschadiging. Granulomateuze ontsteking wordt veroorzaakt door een verscheidenheid aan aandoeningen, waaronder infectie, auto-immuunziekten, toxische, allergische, medicamenteuze en neoplastische aandoeningen. Het weefselreactiepatroon vernauwt de pathologische en klinische differentiële diagnose en de daaropvolgende klinische behandeling. Gebruikelijke reactiepatronen omvatten necrotiserende granulomen, niet-necrotiserende granulomen, etterende granulomen, diffuse granulomateuze ontsteking en reuzencelreactie van vreemd lichaam. Prototypische voorbeelden van necrotiserende granulomen worden gezien met mycobacteriële infecties en niet-necrotiserende granulomen met sarcoïdose. Binnen elke categorie bestaan echter brede differentiële diagnoses. Door gebruik te maken van een op patronen gebaseerde algoritmische benadering, wordt identificatie van de etiologie duidelijk in de klinische context.
Het longsysteem is een van de meest aangetaste plaatsen waar granulomateuze ontsteking optreedt. Infectieuze oorzaken van granuloom komen het meest voor, waarbij mycobacteriën en dimorfe schimmels de differentiële diagnoses leiden. In tegenstelling tot de longen kan de huid op verschillende manieren worden aangetast, waaronder directe inoculatie, endogene bronnen en hematogene verspreiding. Deze brede basis van betrokkenheid introduceert een verscheidenheid aan infectieuze agentia, die zich kunnen voordoen als necrotiserende of niet-necrotiserende granulomateuze ontsteking. Niet-infectieuze etiologieën vereisen een grondige klinisch-pathologische beoordeling om de reikwijdte van de pathogenese te beperken, waaronder: reactie op vreemd lichaam, auto-immuun-, neoplastische en geneesmiddelgerelateerde etiologieën. Granulomateuze ontsteking van de nier, vaak granulomateuze interstitiële nefritis (GIN) genoemd, is anders dan orgaansystemen zoals de huid of de longen. De differentiële diagnose van GIN wordt vaker veroorzaakt door geneesmiddelen en sarcoïdose in vergelijking met infecties (schimmel en mycobacterieel).
Hierin bespreken we de pathogenese en histologische patronen die worden gezien in een verscheidenheid aan orgaansystemen en klinische aandoeningen. / p>