Iedereen die enige tijd in de buurt van peuters heeft doorgebracht, weet dat staan en lopen mogelijk wordt gemaakt lang voordat er wordt gestuurd en geremd. Door de kamer rennen, voortgestuwd door benen die hun eigen navigatie-impulsen lijken te hebben en tegen salontafels, muren en vloeren stuiteren – de vroege stadia van waggelen zitten vol met crashes en vlammen.
Veel indrukwekkender dan hun (On) loopvermogen is het vermogen van peuters om te likken en te blijven tikken. Tenzij ze zien dat iemand anders met angst op hun lekkage reageert, springen peuters over het algemeen meteen weer omhoog met een glimlach op hun gezicht en gaan ze zo snel mogelijk door naar het volgende onwrikbare object.
Advertentie
Advertentie
Het is ongetwijfeld dat knieën de meeste schade oplopen als het gaat om waggelen. En ze lijken ervoor ontworpen. De knieën van babys zijn zacht, bijna ondefinieerbaar en voelen rubberachtig aan.
Of je nu 2 of 92 jaar oud bent, je knieën werken hard om je te helpen. Dit belangrijke gewricht wordt gevormd door de kruising van het dijbeen. (je dijbeen), het scheenbeen (je scheenbeen) en de patella (je knieschijf).
De quadriceps is een spiergroep die zich uitstrekt over de lengte van het femur. Richting je knie loopt de quadriceps taps toe. in de quadricepspees, een taai stuk bindweefsel. Deze pees hecht zich aan de bovenkant van uw knieschijf. Aan de andere kant van de knieschijf gaat dit bindweefsel (nu het patella-ligament genoemd) naar beneden en verbindt het de onderkant van de knieschijf met de bovenkant van het scheenbeen. De knieschijf rust in een groef (de trochlea) aan de onderkant van het dijbeen, waar het naar voren en naar achteren kan schuiven.
Met deze opstelling kun je je quadriceps buigen, die de quadricepspees naar boven trekt, evenals de knieschijf waaraan deze is bevestigd. Dit trekt op zijn beurt de patel la ligament, evenals het scheenbeen waaraan het is bevestigd. Dus als je knieschijf naar achteren schuift, komt je onderbeen erbij en wordt het rechtgetrokken. Wanneer de quadriceps ontspant, schuift de knieschijf naar voren, waardoor het onderbeen weer kan buigen.
Het probleem is dat als je een röntgenfoto maakt van die schattige onhandige peuter wiens benen buigen en zich een weg banen naar allerlei soorten problemen, je zult geen knieschijf vinden. Dus wat levert het op?
Advertentie