In PUDs wordt de zonering van districten heel anders dan wat standaard was onder de Standard Zoning Enabling Act. Historisch gezien waren de districten erg smal van type en groot in oppervlakte. Binnen PUDs wordt zonering veel meer geïntegreerd met meervoudig landgebruik en districten die op aangrenzende percelen worden geplaatst.
Residentiële eigendommen in PUDs zijn verreweg het talrijkst en beslaan de grootste landoppervlakken. PUDs hebben de neiging om eengezinswoningen te gebruiken in de buurt van tweegezinswoningen en meergezinswoningen om een groter gediversifieerd buurtconcept te vormen. Scholen, kerken, bejaardentehuizen, ziekenhuizen en recreatievoorzieningen beginnen hun weg te vinden naar woonwijken. Woonwijken hebben ook de neiging om het beste land in de gemeenschap te gebruiken en de meest gunstige locaties zijn beschermd tegen commercieel en industrieel gebruik.
Het groeperen van winkelgebieden op verzorgingsgebied is een eerste stap om terug te keren naar het buurtconcept. Grond is gereserveerd voor regionale, gemeenschaps- en lokale winkelclusters met enkele specifieke beperkingen op basis van marktervaring en op wat voor soort bedrijven van plan zijn zich bij elke ontwikkeling te vestigen. Lokale winkelstraten met voldoende voorzieningen voor parkeren op straat, hoogtebeperkingen en verkeerscontrole worden niet vaak omringd door woonwijken.
Industriële normen helpen nu om de reistijd voor werknemers naar het werk te verminderen. Tegenwoordig zijn er vaak milieu- en prestatievoorschriften die de overlast voor omliggende gebieden die grenzen aan industriegebieden verminderen. Met voldoende tegenslagen, parkeergelegenheid op straat en hoogtevoorschriften, worden industriële locaties naast woongebieden meestal beschouwd als een algemeen gemeenschapsdoel. PUDs hebben normaal gesproken geen grote aantallen industriële districten, maar als dat het geval is, zijn ze meestal meer gericht op lichte industrie.
Een geplande wooneenheidontwikkeling (PRUD) (soms geplande wooneenheidontwikkeling (PURD)) is een variant van PUD waarbij gemeenschappelijke ruimtes eigendom zijn van de individuele huiseigenaren en niet van een vereniging van huiseigenaren of een andere entiteit. Een PURD wordt als hetzelfde beschouwd als een PUD voor planningsopdrachten en zorgt voor flexibiliteit in bestemmingsplannen en stadsplanning.
Onderhoud van gemeenschappelijke ruimtes Bewerken
In de meeste PUDs hebben individuele eigenaren het volledige eigendom van hun huizen en gebouwen, waardoor ze verantwoordelijk zijn voor het onderhoud. Bestuursdocumenten van verenigingen van huiseigenaren binnen PUDs delegeren vaak de meeste onderhoudsverantwoordelijkheden aan de eigenaren, waarbij ze de minste verantwoordelijkheid op zich nemen.