Definitie van Frame Story
Frame Story is een verhaal dat zich afspeelt in een verhaal, verhaal of film, verteld door de hoofd- of het ondersteunende karakter. Een personage begint een verhaal te vertellen aan andere personages, of hij gaat zitten om een verhaal te schrijven en vertelt de details aan het publiek. Deze techniek wordt ook wel een frame-narrative genoemd en is een zeer populaire vorm van literaire techniek die wordt gebruikt bij het vertellen van verhalen en verhalen.
Frame-verhaal komt meestal voor in romans, toneelstukken, gedichten, televisie, films, musicals en opera. Het is een verenigend verhaal waarin een of meer gerelateerde verhalen verschijnen. In Homers Odyssey vertelt Odysseus bijvoorbeeld over zijn zwervende ervaring aan het hof van koning Alcinous, of zijn bezoek aan het eiland van een tovenaar.
Voorbeelden van Frame Story in Literature
Voorbeeld 1: Frankenstein (door Marry Shelley)
Er zijn verschillende voorbeelden van deze techniek die door Marry Shelley wordt gebruikt in haar roman Frankenstein. Ze heeft meerdere ingelijste verhalen in deze roman gegeven. Robert Walton beschrijft bijvoorbeeld een verhaal – verteld door Frankenstein, – in zijn brieven die hij aan zijn zus schrijft. Frankensteins verhaal bevat het verhaal van een wezen, en het verhaal van het wezen bevat kort het verhaal van het gezin waarmee hij heeft geleefd.
Voorbeeld # 2: Inception (door Christopher Nolan)
In de film Inception gaat Leonardo DiCaprio een droom binnen van Cillian Murphy om een idee in zijn onderbewustzijn in te bedden. Leonardo laat hem in een droom slapen en volgt hem naar een tweede droomlaag die al snel plaats maakt voor een andere droom. In de diepste droom wordt Leonardo uitgeblazen en gaat hij een eindeloze droom binnen – limbo – die eeuwig kan duren, maar er gaan maar een paar seconden voorbij in een echte wereld. Leonardo wordt uiteindelijk wakker door lagen van dromen, met het gevoel alsof jaren zijn verstreken en keerde terug naar zijn wakkere leven.
Voorbeeld # 3: Titanic (door James Cameron)
In de film Titanic begint een oudere vrouw Rose de film door te vertellen een verhaal van haar reis in de Atlantische Oceaan. Wanneer de lezer in haar verhaal komt, bevindt hij zich in het jaar 1912, waar het verhaal begint. Slechts een paar keer keren lezers terug naar de bejaarde Rose om in contact te komen met haar ervaring; de film eindigt echter bij het begin. Dit wordt framingtechniek genoemd, waarbij de schrijver een verhaal in een verhaal vertelt.
Voorbeeld # 4: The Canterbury Tales (door Geoffrey Chaucer)
In Canterbury Tales heeft Geoffrey Chaucer een raamvertelling gebruikt, waarbij hij verschillende personages meebrengt, die elk een verhaal vertellen. ry brengt een aantal vertellers samen, die verschijnen met levendige persoonlijkheidskenmerken, en een dramatische relatie opbouwen met elkaar en met de verhalen die ze vertellen. General Prologue is het gedeelte van dit gedicht dat zich bezighoudt met frameverhalen.
Voorbeeld # 5: (Wuthering Heights (door Emily Bronte)
Wuthering Heights heeft, net als Frankenstein, ook frame-verhalen . Emily Bronte introduceert meneer Lockwood als de eerste verteller, die zijn bezoek aan de Wuthering Heights weergeeft, en de vertelling schakelt over naar het perspectief van meneer Dean, die de geschiedenis van het landgoed beschrijft. Lezers maken kennis met alle belangrijke personages. p>
Deze omschakeling in vertelling is zeer nuttig, omdat het het heden met het verleden verbindt. De heer Lockwood probeert erachter te komen wat er in het verleden had kunnen gebeuren waardoor de huidige bewoners van het landgoed depressief en koppig waren. Dean geeft echter informatie over het verleden, waardoor de personages op deze manier transformeerden.
Voorbeeld 6: Heart of Darkness (door Joseph Conrad)
In Conrads roman, Heart of Darkness, er zijn twee vertellers: (1) de anonieme passagier die op een pleziervaartuig reist en naar luistert het verhaal van Marlowe; en (2) Marlowe zelf. De eerste verteller, namens vier andere passagiers, gebruikt het meervoud van de eerste persoon. Marlowe, aan de andere kant, vertelt zijn verhaal in eerste persoon en beschrijft alles wat hij heeft gezien en ervaren. Dit levert commentaar op het hele verhaal en fungeert als een frame-verhaal.
Functie van Frame Story
Deze literaire techniek maakt gebruik van ingebedde verhalen, die lezers een context geven over het hoofdverhaal. . Frame-verhaal leidt de lezers van het eerste verhaal naar het andere. Dit is een soort leidraad die de context voor een ingebed verhaal vastlegt en de schrijver helpt een context te creëren voor het interpreteren van een verhaal. Het biedt ook meerdere perspectieven aan de lezers binnen een verhaal, evenals over het verhaal. Deze meerdere perspectieven geven de lezers meer informatie over de personages met betrekking tot hun gevoelens, gedachten en motivaties.