Figuur van spraak - voorbeelden en definitie van figuur van spraak

Definitie van figuur van spraak

Een figuur van spraak is een woord of zin die wordt gebruikt in een niet-letterlijke manier om een effect te creëren. Dit effect kan retorisch zijn, zoals het opzettelijk ordenen van woorden om iets poëtisch te bereiken, of beeldspraak, zoals het gebruik van taal om een visueel beeld te suggereren of een idee levendiger te maken. Over het algemeen functioneren stijlfiguren als literaire middelen vanwege hun expressieve taalgebruik. Woorden worden op andere manieren gebruikt dan hun letterlijke betekenis of typische manier van toepassen.

Margaret Atwood gebruikt bijvoorbeeld stijlfiguren in haar gedicht “je past in mij” als een middel om poëtische betekenis te krijgen en een levendig beeld voor de lezer te creëren.

je past in mij

als een haak in een oog

een vishaak

een open oog

De vergelijking in de eerste twee regels beschrijft een vergelijking tussen de manier waarop “jij” in de dichter past als een haak- en oogsluiting voor misschien een kledingstuk. Dit is een voorbeeld van retorisch effect doordat de bewoording zorgvuldig het idee bereikt van twee dingen die bedoeld zijn om met elkaar te verbinden. In de tweede twee regels wordt de formulering verduidelijkt door “vis” toe te voegen aan “haak” en “open” voor “oog”, wat een onaangenaam en zelfs gewelddadig beeld oproept. De beschrijvingen van haken en ogen door de dichter zijn niet letterlijk bedoeld in het gedicht. Maar het gebruik van figuurlijke taal stelt de dichter in staat om twee zeer verschillende betekenissen en afbeeldingen uit te drukken die de interpretatie van het gedicht versterken door contrast.

Soorten beeldfiguren

De term figuur van spraak omvat een breed scala aan literaire apparaten, technieken en andere vormen van figuurlijk taalgebruik, waaronder enkele:

gelijkenis
metafoor
Personificatie
Paradox
Understatement
Metonymie
Apostrofe
Hyperbool
Synecdoche
Ironie
Woordspeling
Eufemisme
Epigram
Oxymoron
Antithese
Litotes
Alliteratie
Onomatopee
Circumlocution
Pleonasme

Veelvoorkomende voorbeelden van spraakfiguren die in gesprekken worden gebruikt

Veel mensen gebruiken stijlfiguren in conversaties als een manier om te verduidelijken of te benadrukken wat ze betekenen. Hier zijn enkele veelvoorkomende voorbeelden van spraakfiguren:

Hyperbool

Hyperbool is een stijlfiguur die extreme overdrijving gebruikt om een bepaalde kwaliteit of eigenschap te benadrukken.

Ik heb miljoenen dingen te doen.
Deze koffer weegt een ton.
Deze kamer is een ijskist.
Ik zal sterf als hij me niet op een date vraagt.
Ik ben te arm om op te letten.

Understatement

Understatement is een stijlfiguur die minder emotie oproept dan zou worden verwacht als reactie op iets. Dit bagatelliseren van reacties is een verrassing voor de lezer en heeft over het algemeen het effect van ironie.

Ik heb gehoord dat ze kanker heeft, maar dat maakt niet uit.
Joe kreeg zijn droombaan, dus dat valt mee.
Sue heeft de loterij gewonnen, dus ze is een beetje opgewonden.
Dat veroordeelde huis heeft alleen een verflaag nodig.
De orkaan bracht een paar regenbuien met zich mee.

Paradox

Een paradox is een stijlfiguur die met zichzelf in tegenspraak lijkt te zijn, maar in feite onthult iets waarheidsgetrouws.

Je moet geld uitgeven om het te redden.
Wat ik heb geleerd is dat ik niets weet.
Je moet wees wreed om aardig te zijn.
Dingen worden erger voordat ze beter worden.
De enige regel is om alle regels te negeren.

Woordspeling

Een woordspeling is een stijlfiguur die een woordspeling bevat, zoals het gebruik van woorden die één ding betekenen om iets anders te betekenen of woorden die hetzelfde klinken als een middel om de betekenis te veranderen.

Een slapende stier wordt een bulldozer genoemd.
Honkbalspelers eten op thuisborden.
IJsberen stemmen op de North Poll.
Vissen zijn slim omdat ze op school reizen.
De ene beer vertelde de andere dat het leven zonder hen grizzly zou zijn.

Oxymoron

Een oxymoron is een stijlfiguur die twee tegengestelde ideeën verbindt, meestal in uitdrukkingen van twee woorden, om een tegenstrijdig effect te creëren.

publiek geheim
Alleen samen
ware leugens
gecontroleerde chaos
behoorlijk lelijk

Veelvoorkomende voorbeelden van figuurlijke spraak bij het schrijven

Schrijvers gebruiken ook cijfers van spraak in hun werk als middel om te beschrijven of betekenis te ontwikkelen. Hier zijn enkele veelvoorkomende voorbeelden van stijlfiguren die bij het schrijven worden gebruikt:

Simile

Simile is een stijlfiguur waarin twee verschillende dingen met elkaar worden vergeleken met de termen zoals of “als.”

Ze is zo mooi als een plaatje.
Ik ben zo blij als een klap.
Hij is sterk als een os.
Je bent sluw als een vos.
Ik ben zo blij als een schelpdier.

Metafoor

Een metafoor is een stijlfiguur die twee verschillende dingen vergelijkt zonder het gebruik van de termen zoals of als.

Hij is een vis uit het water.
Ze is een ster in de hemel.
Mijn kleinkinderen zijn de bloemen van mijn tuin.
Dat verhaal klinkt me als muziek in de oren.
Je woorden zijn een gebroken record.

Eufemisme

Eufemisme is een stijlfiguur die verwijst naar figuurlijke taal die bedoeld is om woorden of uitdrukkingen te vervangen die anders als hard, onbeleefd of onaangenaam zouden worden beschouwd.

Gisteravond is Joes grootvader overleden (overleden).
Ze begon zich over de heuvel te voelen (oud).
Jonge volwassenen zijn nieuwsgierig naar de vogels en bijen (seks).
Ik moet mijn neus poederen (ga naar de badkamer).
Ons bedrijf heeft d bedacht om je te laten gaan (je te ontslaan).

Personificatie

Personificatie is een stijlfiguur die menselijke eigenschappen toeschrijft aan iets dat niet menselijk is.

Ik hoorde de wind fluiten.
Het water danste over mijn raam.
Mijn hond zegt dat ik met eten moet beginnen.
De moon lacht naar me.
Haar alarm ging op de achtergrond af.

Schrijven van beeldspraak

Als literair apparaat, stijlfiguren verbeter de betekenis van geschreven en gesproken woorden. Bij mondelinge communicatie kunnen stijlfiguren de beschrijving verduidelijken, verbeteren en een interessant taalgebruik creëren. Schriftelijk, wanneer stijlfiguren effectief worden gebruikt, vergroten deze apparaten het vermogen van de schrijver voor beschrijving en expressie, zodat lezers een beter begrip hebben van wat er wordt overgebracht.

Het is belangrijk dat schrijvers effectieve stijlfiguren construeren zodat de betekenis niet verloren gaat voor de lezer. Met andere woorden, een simpele herschikking of nevenschikking van woorden is niet zo effectief als opzettelijke bewoordingen en formuleringen. De overdrijving Ik zou een paard kunnen eten is bijvoorbeeld effectief om grote honger te tonen door figuurlijke taal te gebruiken. Als een schrijver de overdrijving zou proberen Ik zou een schuur van zoethout kunnen eten, is de figuurlijke taal niet effectief en zou de betekenis zijn verloren voor de meeste lezers.

Hier zijn enkele manieren waarop schrijvers baat hebben bij het opnemen van stijlfiguren in hun werk:

Figuur van spraak als artistiek taalgebruik

Effectief gebruik van stijlfiguren is een van de grootste demonstraties van artistiek taalgebruik. In staat zijn om poëtische betekenissen, vergelijkingen en uitdrukkingen te creëren met deze literaire apparaten, is de manier waarop schrijvers kunst vormen met woorden.

Figuur van spraak als entertainment voor lezers

Effectieve stijlfiguren verheffen vaak de amusementswaarde van een literair werk voor de lezer. Veel stijlfiguren roepen humor op of geven een gevoel van ironie op manieren die letterlijke uitdrukkingen niet doen. Dit kan een groter gevoel van betrokkenheid creëren bij de lezer als het gaat om een literair werk.

Figuur van spraak als gedenkwaardige ervaring voor de lezer

Door effectieve stijlfiguren te gebruiken om de beschrijving te verbeteren en wat betekent dat schrijvers hun werken gedenkwaardiger maken voor de lezers als een ervaring. Schrijvers kunnen vaak een moeilijke waarheid delen of een bepaald concept overbrengen door middel van figuurlijke taal, zodat de lezer een beter begrip heeft van het materiaal en een die in het geheugen blijft hangen.

Voorbeelden van figuurlijke spraak in de literatuur

Literatuurwerken bevatten talloze stijlfiguren die als literaire middelen worden gebruikt. Deze stijlfiguren voegen betekenis toe aan literatuur en laten de kracht en schoonheid van figuurlijk taalgebruik zien. Hier zijn enkele voorbeelden van stijlfiguren in bekende literaire werken:

Voorbeeld 1: The Great Gatsby (F. Scott Fitzgerald)

In zijn blauwe tuinen kwamen en gingen mannen en meisjes als motten tussen het gefluister en de champagne en de sterren.

Fitzgerald maakt hier gebruik van een vergelijking. als een stijlfiguur om Gatsbys feestgasten te vergelijken met motten. De beelden die Fitzgerald gebruikt, zijn er een van delicatesse en schoonheid, en creëren een kortstondige sfeer. Het vergelijken van de gasten van Gatsby met motten versterkt echter ook het idee dat ze zich alleen aangetrokken voelen tot de sensatie van de feestjes en dat ze zullen vertrekken zonder enige echte impact of connectie te hebben gemaakt. Deze vergelijking onderstreept, als beeldspraak, de themas oppervlakkigheid en vergankelijkheid in de roman.

Voorbeeld 2: Honderd jaar eenzaamheid (Gabriel Garcia Marquez)

Beiden beschreven tegelijkertijd hoe het altijd maart was daar en altijd maandag, en toen begrepen ze dat José Arcadio Buendía niet zo gek was als de familie zei, maar dat hij de enige was die genoeg helderheid had om de waarheid aan te voelen van het feit dat de tijd ook struikelde en ongelukken had en daarom splinter en laat een vereeuwigd fragment achter in een kamer.

In deze passage gebruikt Garcia Marquez personificatie als een stijlfiguur. Tijd wordt gepersonifieerd als een entiteit die “struikelde” en “ongelukken had”. Dit is een effectief gebruik van figuurlijke taal in die zin dat deze personificatie van tijd duidt op een niveau van menselijke kwetsbaarheid dat zelden wordt geassocieerd met zoiets gemeten. Bovendien is dit effectief in de roman als stijlfiguur omdat de tijd veel invloed heeft op de plot en karakters van het verhaal. Op deze manier gepersonifieerd, wordt de betekenis van tijd in de roman versterkt tot het punt dat het een personage op zich is.

Voorbeeld 3: Fahrenheit 451 (Ray Bradbury)

Een boek is een geladen pistool in het huis hiernaast … Wie weet wie het doelwit kan zijn van de goedgelezen man?

In deze passage gebruikt Bradbury metafoor als stijlfiguur om een boek te vergelijken met een geladen pistool. Dit is een effectief literair apparaat voor deze roman, omdat in het verhaal boeken worden beschouwd als wapens van het vrije denken en het bezit ervan illegaal is. Bradbury stelt natuurlijk alleen dat een boek een geladen pistool is als middel voor figuurlijke, niet als letterlijke betekenis. Deze metafoor is bijzonder krachtig omdat de vergelijking zo onwaarschijnlijk is; boeken worden over het algemeen niet als gevaarlijke wapens beschouwd. De vergelijking heeft echter een zekere logica in de context van het verhaal waarin het nastreven van kennis wordt bewapend en gecriminaliseerd.