Beschrijving
Schema van slagaders van de dij, inclusief takken van de dijbeenslagader.
De dijbeenslagader is een groot vat dat zuurstofrijk bloed levert aan de onderste ledematen en gedeeltelijk aan de voorste buikwand. De dijbeenslagader, ader en zenuw bestaan allemaal in het voorste deel van de dij, bekend als de dijbeendriehoek, net onder het inguinale ligament. Binnen de dijbeendriehoek is de anatomische relatie van mediaal naar lateraal dijbeenader, gemeenschappelijke dijbeenslagader en dijbeenzenuw. De slagader en ader bevinden zich beide in de femurschede, terwijl de zenuw dat niet is
Path
De gemeenschappelijke femorale slagader vormt een voortzetting van de externe iliacale slagader onder het niveau van de lies ligament. Het wordt net mediaal gevonden tot het middelpunt van het inguinale ligament in het gebied van de liesplooi. De twee benige oriëntatiepunten die bruikbaar zijn voor het identificeren van het inguinale ligament zijn de voorste superieure iliacale wervelkolom en de symphysis pubica. De gemiddelde gemeenschappelijke dijbeenslagader is ongeveer 4 cm lang en ligt net voor de heupkop. De lengte en diameter zijn behoorlijk variabel, afhankelijk van kenmerken zoals lengte, gewicht, geslacht en etniciteit.
Divisies
De gemeenschappelijke dijbeenslagader geeft de diepe dijbeentak af en gaat verder als de oppervlakkige dijbeenslagader. De oppervlakkige dijbeenslagader gaat distaal verder naar het niveau van de adductorhiaat waar het eindigt als de knieholte. De diepe dijbeenslagader eindigt als perforerende arteriën in de dij.
Takken die voortkomen uit de gemeenschappelijke dijbeenslagader omvatten oppervlakkige epigastrische arterie, oppervlakkige circumflex arterie en externe pudendusslagader. Distaal van deze kleinere takken splitst de gemeenschappelijke dijbeenslagader zich in de diepe dijbeenslagader (of profunda femoris) en de oppervlakkige dijbeenslagader.
Toevoer
De oppervlakkige dijbeenslagader speelt een cruciale rol bij de bevalling zuurstofrijk bloed naar het gehele onderbeen. Voordat het het adductorkanaal binnengaat, geeft het de neergaande geniculaire slagader af die een deel van de knie voedt. Terwijl de oppervlakkige dijbeenslagader het adductorkanaal passeert, geeft deze kleine takken af aan de spieren van de dij. Zodra het uit de hiaat van de adductor komt, verandert de naam in de popliteale slagader die zuurstofrijk bloed naar de rest van het kniecompartiment levert. De diepe femorale slagader geeft aanleiding tot mediale en laterale circumflex-arteriën die het femur- en heupgebied voeden voordat het diep in het dijcompartiment duikt en eindigt als perforerende diepe weefseltakken.
Klinische relevantie
De dijbeenslagader is klinisch significant omdat het een frequente plaats is van complicaties van perifere arteriële aandoeningen die kunnen leiden tot symptomen van claudicatio intermittens in de dij en de kuit. evenals een toegangspunt voor vele endovasculaire procedures.
Symptomen die duiden op een aandoening van de dijbeenslagader zijn onder meer claudicatio in de dijen en kuiten, koude, verkleurde ledematen, slechte wondgenezing onder de laesie, verandering in gevoel en bij terminale ziekte, gangreen of necrose van de cijfers. Chronische gezondheidsproblemen die het risico op PAD van een patiënt verhogen, zijn onder meer leeftijd, zwaarlijvigheid, diabetes, hypertensie, hyperlipidemie, coronaire atherosclerotische aandoeningen, vasculitis, een zittende levensstijl en roken. Het is vermeldenswaard dat de afwezigheid van deze risicofactoren niet uitsluit dat een patiënt PAD heeft.
Gerelateerde paginas
- Femur
- Femorale zenuw
- Femorale zenuwspanningstest
- Perifeer Arteriële ziekte