Constance Wu, van Crazy Rich Asians, is in gesprek om te schitteren in een nieuwe romcom. Blijkbaar is haar karakter een beetje idioot – een klassieke romcom-trope. Maar deze dwaasheid zal leiden tot wat ik redelijk zeker weet dat het een nieuwe romcom-trope zal worden: heteropaternale superfecundatie.
“Het klinkt een beetje Mary Poppins”, zegt Michael Carroll, een reproductieve wetenschapper aan de Manchester Metropolitan University en de vader van identieke tweelingjongens. Hij legt uit dat heteropaternale superfecundatie optreedt wanneer een vrouw een tweeling baart met verschillende biologische vaders. Als je eenmaal voorbij alle meerlettergrepels bent, zijn de romcom-mogelijkheden eindeloos: identiteitsverwisseling, tweelingen die er komisch anders uitzien (zie Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito in Twins), concurrerende vrijers.
Hoewel zeldzaam bij mensen, is heteropaternale superfecundatie gebruikelijk bij honden, katten en koeien, Carroll legt uit. “Vrouwtjes zullen meerdere paringen hebben met meerdere mannetjes en dit vergroot de kans dat ze meerdere nakomelingen krijgen.” Mensen, aan de andere kant, “zijn niet de beste in het fokken”. Dat is een manier om ernaar te kijken. Dus hoe gebeurt superfecundatie met meerdere vaders eigenlijk?
Er zijn twee manieren om geslachtsgemeenschap te hebben, volgens Jason Kasraie, de voorzitter van de Association of Clinical Embryologists. Ten eerste kan een vrouw twee eicellen tegelijk vrijgeven. Omdat sperma een paar dagen kan overleven in het vrouwelijke voortplantingsstelsel, rondhangen in de hoek van de baarmoeder en de eileider, zou het mogelijk zijn om seks te hebben met een toekomstige vader voordat het ei wordt vrijgegeven, en een ander net na de eisprong.
In het tweede scenario laat de vrouw twee eieren los, een paar dagen uit elkaar maar in dezelfde reproductieve cyclus.
Hoe dan ook, “Het is buitengewoon ongebruikelijk”, zegt Carroll. “Het komt allemaal neer op veel zeldzaamheden die in dezelfde cyclus plaatsvinden.” De reis van een sperma is in de beste tijden moeilijk. Om twee succesvolle kandidaten van twee verschillende mannen te hebben in een maand waarin toevallig twee eicellen vrijkomen … Wel, wat zijn de kansen?
Kasraie heeft twee onderzoeken gevonden van de incidentie van heteropaternale superfecundatie, beide vanaf het begin van de jaren negentig. Een auteur beweert dat één op de 400 paren van twee-eiige tweelingen (die voortkomen uit twee eieren) aan de beschrijving voldoet. De tweede auteur schat het aantal op één op de 13.000 gevallen van vaderschap. klinken als beste gissingen. Dat doen ze, beaamt Kasraie. Hij wijst erop dat we het echte aantal niet kunnen weten en dat er weinig onderzoek is geweest. De meeste gevallen komen pas aan het licht als het vaderschap in twijfel wordt getrokken en er een DNA-test wordt uitgevoerd. Excuses als dit een spoiler blijkt te zijn.
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger