In 1967, een aanstekelijk deuntje van The Beatles, ” Alles wat je nodig hebt is liefde, “werd het volkslied van de Summer of Love. De Flower Power-cultuur omarmde het lied en de boodschap,” liefde is alles wat je nodig hebt. ” Als iemand de humanistische psycholoog Carl Rogers had gevraagd wat het liedje betekende, had hij misschien gezegd: “Onvoorwaardelijke positieve waardering!”
Hoewel het niet helemaal op dezelfde manier van de tong rolde, introduceerde Rogers het concept bijna een decennium voor het Beatles-nummer heeft het dezelfde basisboodschap: empathie roept verandering op.
Rogers benadrukte het belang van onvoorwaardelijk positief respect voor een gezonde persoonlijkheidsontwikkeling, en zijn werk heeft implicaties buiten het laboratorium of het kantoor van de therapeut. Onszelf en anderen behandelen met een onvoorwaardelijk positief aanzien kan ons leven op veel manieren verbeteren.
In dit artikel behandelen we:
- Wat is onvoorwaardelijk positief aanzien?
- Wat is een voorbeeld van onvoorwaardelijke positieve waardering?
- Hoe bevordert onvoorwaardelijke positieve waardering zelfactualisatie?
- Hoe kweekt onvoorwaardelijke positieve waardering zelfvertrouwen?
- Hoe versterkt onvoorwaardelijke positieve houding de motivatie?
- Hoe ondersteunt onvoorwaardelijke uiteindelijke positieve waardering bevordert authenticiteit?
Onvoorwaardelijke positieve waardering wordt door humanistische psychologen gedefinieerd als het uiten van empathie, steun en acceptatie aan iemand, ongeacht wat ze zeggen of doen.
In tegenstelling tot andere beoefenaars van zijn tijd die therapieën aanboden zoals behaviorisme, die snel onder ogen zagen hoe slechte keuzes ons pijn deden, begonnen psychologen zoals Rogers met het valideren van de gevoelens van hun cliënten, het achterhouden van oordeel en het bieden van ondersteuning.
Deze behandeling staat bekend als “cliëntgerichte therapie” en benadrukt de genezende kracht van menselijke verbinding. Hoewel Rogers theorie het psychologielandschap veranderde, was het niet alleen gunstig voor therapiezoekers.
Volgens Rogers worden problematisch gedrag zoals te veel eten, te veel drinken en uitstelgedrag niet veranderd door confrontatie, oordeel of straf ; ze worden verholpen met mededogen, begrip en acceptatie.
Volgens hem zijn mensen bedraad voor zelfrealisatie, of de behoefte om ons potentieel te verwezenlijken. Pijnlijke ervaringen zoals gepest, beschaamd of veroordeeld worden, staan onze groei echter in de weg.
Onvoorwaardelijke positieve waardering herstelt de hoop door ons te laten zien dat we geliefd en geaccepteerd zijn. Vanuit de lens van Roger: wanneer mensen zich veilig voelen, volgt eerlijkheid. En eerlijk zijn tegen onszelf en anderen is cruciaal voor verandering.
Wat is een voorbeeld van onvoorwaardelijke positieve waardering?
Onvoorwaardelijke positieve waardering betekent medeleven bieden aan mensen, zelfs als ze iets verkeerd hebben gedaan . Een therapeut die onvoorwaardelijk positief reageert, reageert met medeleven op een persoon in behandeling die misschien zijn spaargeld heeft vergokt, gelogen heeft op het werk of een vriend heeft mishandeld. Het is streven om te reageren met begrip in plaats van minachting voor het individu.
Onvoorwaardelijke positieve aandacht betekent echter niet onvoorwaardelijke acceptatie. We moeten oppassen dat we anderen niet in staat stellen om op schadelijke manieren te blijven handelen vanuit ons verlangen hun gevoelens niet te kwetsen. Een positieve waardering hebben betekent eerder mensen behandelen als feilbare mensen, ongeacht wat ze doen, zelfs als we het niet leuk vinden wat ze hebben gedaan.
Waar oordeel en schaamte defensief zijn, bevordert acceptatie de veiligheid, wat nodigt uit tot eerlijkheid en zelfonderzoek. Het biedt het soort genade dat we zouden willen dat anderen ons zouden bieden als we faalden.
Stel dat een vriend je nieuwe auto heeft geleend en hem met een deuk heeft teruggebracht. In plaats van te vragen: “Wat is er in vredesnaam gebeurd?” een persoonsgerichte therapeut zou je adviseren te zeggen: Ik zie dat je je vreselijk voelt. Wil je me vertellen wat er is gebeurd? ”
In ons dagelijks leven kan het stellen van vragen ons helpen informatie te verzamelen, maar in bepaalde gespannen situaties kan het stellen van vragen beschuldigend en veroordelend overkomen.
Soms is het moeilijk om onze reacties in te houden, vooral als gedrag ons overrompelt. Als een collega bijvoorbeeld koffie op uw laptop morst, kunt u in de verleiding komen om te schreeuwen: “Waarom kan je niet voorzichtig zijn?” Maar in dit geval zou het een betere woordkeuze kunnen zijn om onvoorwaardelijk positief te kijken door te zeggen: We maken allemaal fouten.
Nieuwe ouders weten dat het stressvol kan zijn om hun baby bij een oppas achter te laten voor de eerste keer.Als een bezorgde moeder zegt: “Ik ben doodsbang om mijn baby bij een vreemde achter te laten”, zegt de persoonsgerichte therapeut niet: “Welk bewijs heb je dat je kind onveilig is?” In plaats daarvan reageren ze met: “Je houdt zoveel van je kind, ik begrijp waarom je je zorgen maakt.” Volgens Rogers stelt het verstrekken van empathie en acceptatie mensen in staat om zich open te stellen en meer te delen.
Onderzoekers hebben ontdekt dat onvoorwaardelijke positieve achting ons en de mensen in ons leven op veel manieren ten goede kan komen.
Uit een onderzoek uit 2018 bleek dat atleten die onvoorwaardelijk positief werden gewaardeerd door hun coaches, meer gemotiveerd waren om te sporten en zich zelfverzekerder voelden. Toen er tegenslag opdook, gingen ze voor de gelegenheid en gingen nieuwe uitdagingen aan. Hoogstwaarschijnlijk wekte positieve waardering hun innerlijk enthousiasme op. en liefde voor het spel.
Integendeel, atleten die werden bekritiseerd, waren minder veilig, minder gemotiveerd en hadden meer kans op burn-out. Onderwijsonderzoekers suggereren ook dat studenten die onvoorwaardelijk positief worden gewaardeerd door hun docenten meer gemotiveerd om te slagen.
De afhaalmaaltijd: onvoorwaardelijke positieve aandacht kan leiden tot zelfverbetering, wat ons kan helpen een zinvoller leven te leiden. Sociale wetenschappers stellen ook dat het gebruik van deze techniek ons emotioneel fit kan houden i op verschillende manieren.
Hoe bevordert onvoorwaardelijk positief respect zelfactualisatie?
Volgens Rogers helpt onvoorwaardelijk positief respect ons om ons hoogste potentieel te bereiken, ook wel bekend als zelfactualisatie. ” Terwijl psycholoog Abraham Maslow geloofde dat maar weinig mensen zichzelf actualiseren, zag Rogers het streven naar groei als onderdeel van de menselijke conditie.
Relaties die openheid, creativiteit en eerlijkheid stimuleren, bevorderen zelfactualisatie door ons te laten weten dat het oké is. om te denken, voelen en ons te gedragen zoals we doen. Studies tonen aan dat zelfactualisatie ons kan helpen problemen creatief op te lossen, verandering te omarmen en diepe en zinvolle relaties te cultiveren. Zelfactualisatie ontsteekt ook onze innerlijke vonk, die ons helpt onze doelen na te streven, zelfs wanneer obstakels ons in de weg staan.
Hoe kweekt onvoorwaardelijke positieve kijk zelfvertrouwen?
In 2009 deed Susan Boyle auditie voor Britains Got Talent. De 46-jarige zag er met haar ongetemde krullende haar en scheve tanden nauwelijks uit als je typische popster. Voordat Boyle zong, sneerde het publiek naar haar uiterlijk. I Dreamed a Dream ”van Les Misérables, waren de juryleden stomverbaasd.
Toen verslaggevers Boyle vroegen naar de aanvankelijke kritiek van het publiek, antwoordde ze: Ik weet wat ze dachten, maar waarom zou het ertoe doen, zolang Ik kan zingen? Het is geen schoonheidswedstrijd. ” Met andere woorden, Boyle accepteerde hun kritiek niet.
Uiteindelijk won Boyle de wedstrijd niet, maar ze tekende bij Columbia Records. Op haar 47e maakte ze van haar hobby een beroep. Geen Dit zou zijn gebeurd als afwijzing haar vertrouwen had geschaad.
Scherpe woorden en oordelen kunnen ons vertrouwen doen krimpen, maar onvoorwaardelijke positieve waardering, zowel voor onszelf als voor anderen, kan het terugbrengen. Na de auditie van Boyles favoriete zangers, Elaine Paige, noemde haar een rolmodel en prees Boyle voor het nastreven van haar droom.
Hoe versterkt onvoorwaardelijk positief aanzien de motivatie?
Terwijl Rogers onvoorwaardelijk positief achtte noodzakelijk voor een succesvolle therapie, suggereert onderzoek dat het ook nuttig is op de werkplek door de motivatie te vergroten.
Uit een studie uit 2018, gepubliceerd in de British Journal of Management, bleek dat werknemers die onvoorwaardelijk positief werden gewaardeerd door hun collegas, zich gewaardeerd voelden, wat hun motivatie en werkprestaties verbeterde ormance en werkplezier. Deze samenwerkingsrelaties cultiveerden ook een gevoel van inclusie, wat het moreel op de werkplek verhoogde.
Als het gaat om het stellen van doelen, is de mentaliteit van belang. Laten we zeggen dat we meer gaan sporten, minder afgeleid worden of op tijd naar bed gaan. Als we onszelf in het begin lui of gebrek aan zelfbeheersing noemen, kan ons interne verhaal valse overtuigingen oproepen die ons gedrag beïnvloeden door onze motivatie om te veranderen te verminderen.
Wanneer we ernaar streven veranderingen of nieuwe doelen bereiken, suggereert onderzoek dat positief zelfbeeld intrinsieke motivatie kan ontketenen, namelijk het verlangen om iets te doen voor zichzelf. Het aangaan van uitdagingen die ons interesseren, kan ons meer gemotiveerd en zelfbeschikkend maken.
Hoe bevordert onvoorwaardelijke positieve houding authenticiteit?
Maatschappelijk werker en onderzoeker naar schaamte, zegt Dr. Brené Brown authenticiteit is “de dagelijkse praktijk om los te laten wie we denken te zijn en te omarmen wie we zijn.” Rogers zei dat authentieke mensen zich op hun gemak voelen bij kwetsbaarheid en anderen met openheid en nieuwsgierigheid benaderen. Kortom, authenticiteit bouwt intimiteit op.
Maar vaak wordt ons authentieke zelf afgesloten door schaamte, oordeel en kritiek. Misschien heeft iemand ons ooit verteld dat we te gevoelig, niet spraakzaam genoeg of te nerdy waren.Of misschien werden we geplaagd omdat we de menigte op de een of andere manier niet volgden. Deze berichten laten zien dat het niet oké is om te zijn wie we willen zijn.
Als gevolg hiervan worden we gedwongen te kiezen tussen onze waarden naleven en ons afgewezen voelen (meestal door degenen die we het meest nodig hebben en liefhebben). of door onze opvattingen aan te passen. Vaak negeren we liever een bepaald aspect van onszelf dan dat we ons buitengesloten voelen.
Als we keuzes maken die niet in overeenstemming zijn met onze waarden, kijken we vaak betreuren. We kunnen bijvoorbeeld afzien van het houden van een toespraak of het solliciteren naar een promotie omdat we bang zijn om ons in verlegenheid te brengen of niet in staat zijn om te voldoen aan de verwachtingen op het werk. Maar kansen afwijzen die ons kunnen helpen te worden wie we willen zijn, omdat we bang zijn voor sociale afwijzing, onze groei belemmeren en ons zelfbeeld aantasten.
Onzekerheid en twijfel aan onszelf kunnen motivatie belemmeren, maar onvoorwaardelijke positieve aandacht kan schaamte wegnemen, wat ons helpt trouw te blijven aan onszelf, zelfs als anderen aan ons twijfelen.
Gedragsverandering is identiteitsverandering.
Als we onze manier van handelen willen veranderen moeten we de manier waarop we onszelf zien veranderen. Onszelf uitbreiden naar onvoorwaardelijk positief aanzien en zelfcompassie nodigt ons uit om zonder angst onze waarden na te leven.
Het kan gemakkelijk zijn om onvoorwaardelijke positieve waardering te associëren met feel good-psychotherapie, maar zoals studies aantonen, kan zelfmotivatie en zelfvertrouwen versterken en authenticiteit bevorderen.
Misschien willen we een marathon lopen, een boekvoorstel schrijven of ons vermogen ontwikkelen om onafleidbaar te zijn; wat het streven, mededogen en acceptatie ons ook kunnen opleveren daar. Het is alles wat we echt nodig hebben.