Allora (dus, nou ja) is een van die vulwoorden die zeer nuttig is bij het denken van wat te zeggen in het Italiaans. Het geeft je wat tijd en vertelt de luisteraar dat je erover nadenkt, vooral als het op zichzelf wordt gebruikt, of om een zin in te voeren. Als het op zichzelf wordt gebruikt, kan het ongeduld uitdrukken:
Allora! (Kom op !, Hey!)
of kan inleidend zijn:
Allora, vediamo. (Nou, laten we eens kijken.)
Maar wat betekent het eigenlijk? Het woord komt eigenlijk uit het Latijn ad illa horam (destijds). En het is niet verrassend dat allora inderdaad op dat moment kan betekenen als het naar het verleden verwijst. Het is waar dat we toen als vertaling kunnen gebruiken, maar dan heeft ook andere betekenissen, dus het helpt een idee van de onderliggende betekenis van allora.
Het volgende voorbeeld geeft je het idee:
allora … eh, Roma aveva un grandissimo Problema proprio per le alluvioni.
Ik denk dat je weet dat vóór die tijd … eh, Rome inderdaad een enorm probleem had met overstromingen.
Bijschriften 36-37, Anna e Marika – Il fiume Tevere
Bijschrift afspelen
In een videoserie over de recente geschiedenis van de Italiaanse keuken, Chef Gualtiero Marchesi vertelt het verhaal van zijn restaurant. Hij gebruikt allora twee keer in dezelfde zin, maar om verschillende dingen te bedoelen: de eerste instantie is de filler die zo vaak wordt gebruikt; de tweede instantie is iets specifieker.
E allora proponevo q uesto piatto, il grande antipasto di pesce, che allora aveva tre versioni.
En dus bood ik dit gerecht aan, een grote antipasto met vis, die in die tijd drie versies had.
Onderschriften 12-13, L “arte della cucina – L” Epoca delle Piccole Rivoluzioni
Bijschrift afspelen
Allora kan ook “in dat geval” betekenen. In feite had de tweede instantie van allora in het bovenstaande voorbeeld mogelijk ook in dat geval kunnen betekenen. In het volgende voorbeeld is de betekenis minder dubbelzinnig. Je vraagt je misschien af: kunnen we niet gewoon “dan” zeggen? In dit geval wel, omdat het duidelijk een “als / dan” -situatie is, maar “in dat geval” helpt ons allora beter te begrijpen.
Quindi, la differenza è minima, però capirete quando vedete: è un aggettivo o un avverbio? Se io parlo di un avverbio, allora è semper “bene”, una situazione, se parlo di un aggettivo uso “bello” o “buono”.
Dus het verschil is minimaal, maar je zult het begrijpen als je ziet: is het een bijvoeglijk naamwoord of een bijwoord? Als ik het over een bijwoord heb, in dat geval is het altijd “bene”, een situatie, als ik het over een bijvoeglijk naamwoord heb, gebruik ik “bello” of “buono”.
Bijschriften 24 -27, Corso di italiano con Daniela – Le parole: bello, buono e bene
Afspeelbijschrift
In plaats van allora had Daniela in tal caso kunnen gebruiken of in quel caso om in dat geval te betekenen, maar omdat ze informeel spreekt, heeft ze allora gebruikt.
We gebruiken allora veel in spraak zonder er zelfs maar aan te denken, dus we zijn ons ervan bewust waar het komt uit kan ons una marcia geven in più (“een voorsprong”, letterlijk “nog een versnelling”).
In een notendop:
Allora is meestal een vulwoord (nou ja, dan).
Allora komt van het Latijn ad illa horam (in die tijd) en bedoelt precies dat, als we het over het verleden hebben. Allora betekent “dan” in verschillende betekenissen van het woord (nou ja, op dat moment, in dat geval).
Gewoon voor de lol:
Allora, vi racconto un po della mia storia Da bambina portavo una gonna per andare a scuola. Allora era vietato alle ragazze mettersi pantaloni. Il sabato, per giocare, allora potevano mettere anche i pantaloni. Allora! Mi ascoltate? Nee? Allora, non vi dico più niente.
Nou, ik zal je vertellen een beetje over mijn verleden. Als meisje droeg ik een rok om naar school te gaan. In die tijd mochten meisjes geen broek dragen. Maar op zaterdag, om te spelen, dan (in dat geval) konden ze ook een broek dragen. Hé ! Luister je naar mij? Dat ben je niet? In dat geval vertel ik je niets meer.