Conceit

Definitie van Conceit

Als literair apparaat gebruikt een verwaandheid een uitgebreide metafoor die twee zeer verschillende dingen vergelijkt. Een verwaandheid is vaak uitgebreid en beheerst een groot deel van een gedicht of het hele gedicht. Conceits zijn vaak vrij uniek en ingenieus, en kunnen een opvallende nevenschikking en vergelijking van de ongelijke dingen opleveren. Soms kan dit betekenen dat de lezer zich sterk bewust is van de verschillen tussen de twee dingen die in metaforen worden vergeleken, maar de verwaandheid vergroot het bewustzijn van de lezer van de complexiteit van de dingen in kwestie. Een verwaandheid draagt daarom vaak bij aan een beter begrip van de dingen die worden vergeleken vanwege de verrassingsfactor van de ongebruikelijke vergelijking.

De de definitie van verwaandheid is in de loop van de tijd veranderd. Het was een bijzonder populair literair apparaat in het Renaissance-tijdperk, en bij de zogenaamde metafysische dichters, zoals John Donne. In het begin van de Renaissance verwees het woord verwaandheid naar elke fantasievolle uitdrukking van humor. Later kreeg het een negatieve bijklank en werd het gebruikt om het soort over-the-top vergelijkingen te beschrijven dat dichters uit het Renaissance-tijdperk soms gebruikten om hun dierbaren te beschrijven. Nu is het woord een uitgebreide metafoor gaan betekenen van het soort dat populair was in het Renaissance-tijdperk, zonder positieve of negatieve verbindingen.

Verschil tussen metafysisch concept en Petrarchan Conceit

Er zijn twee typen van verwaandheid die geleerden erkennen: metafysisch en Petrarchan. Petrarchan verwaandheid is genoemd naar de Italiaanse dichter Petrarca, en is alleen van toepassing op liefdespoëzie waarin de geliefde hyperbolisch wordt vergeleken met extreme ervaringen of dingen. Het is door deze hyperbolische vergelijkingen dat de dichter de gelukzalige hoogten en wanhopige dieptepunten van verliefdheid laat zien. Soms zijn de verwaandingen van Petrarchan voorbeelden van oxymoron, zoals Shakespeare parodieert in Romeos volharding dat zijn liefde voor Rosaline is als “heldere rook, koud vuur, zieke gezondheid”.

Metafysische verwaandheid is een fantasierijke sprong gemaakt om twee zeer in tegenstelling tot dingen en hun overeenkomsten onderzoeken.Soms kan een dichter de echte betekenis van de metafoor verbergen onder de oppervlakte van deze vergelijking, terwijl een dichter er soms voor zou kiezen om een metafoor letterlijk te vertalen en te onderzoeken hoe het zou zijn als de metafoor realistisch was.

Veelvoorkomende voorbeelden van verwaandheid

Sommige idiomatische uitdrukkingen zijn voorbeelden van verwaandheid, omdat ze dingen vergelijken die normaal niet met elkaar zouden worden vergeleken. Aangezien het gewone uitdrukkingen zijn, zullen ze ons misschien niet meteen doen beseffen hoe vreemd de vergelijking eigenlijk is, maar als je even nadenkt over de vergelijking, zul je zien hoe bizar ze moeten hebben geklonken toen ze voor het eerst werden gebruikt. Hier zijn enkele idioomvoorbeelden die een verwaandheid tonen:

• Het leven is een bo wl van kersen
• Dood als een doornagel
• De appel van onenigheid
• Bot van twist
• Fit als een viool
• Laat je niet buigen
• Steel iemands donder
• Mors de bonen

Betekenis van Conceit in Literature

Conceit was ooit een erg populair literair apparaat en wordt tegenwoordig niet zo vaak gebruikt. Veel auteurs houden er echter nog steeds van om een ongebruikelijke of zelfs vergezochte uitgebreide metafoor te creëren die als een verwaand voorbeeld geldt om hun lezers te verrassen en te intrigeren. Door het gebruik van verwaandheid kunnen schrijvers een nieuwe manier bieden om naar een situatie of object te kijken.

Voorbeelden van Conceit in Literature

Voorbeeld # 1

Wat was mijn afwezigheid als een winter
Van u, het plezier van het voorbijgaande jaar!
Wat een bevriezing heb ik gevoeld, welke donkere dagen heb ik gezien!
Wat een oude kaalheid van december overal!
En toch was het deze keer verwijderd zomertijd,
De krioelende herfst, groot met een rijke toename,
De moedwillige last van de prime,
Like widow d baarmoeder na het overlijden van hun heren:
Toch leek mij dit overvloedige probleem
Maar hoop op weeskinderen en vruchteloze vruchten;
Want de zomer en zijn genoegens wachten op jou,
En jij weg, zelfs de vogels zijn stom;
Of als ze zingen, is het met zon dof gejuich
Die bladeren zien er bleek uit en vrezen dat de winter nabij is.

(“Sonnet 97” door William Shakespeare)

In dit voorbeeld van verwaandheid uit “Sonnet 97” vergelijkt William Shakespeare h is scheiding van zijn geliefde naar de winter. Hij gebruikt veel voorbeelden van seizoensgebonden en natuurlijke beelden om deze metafoor uit te breiden, zoals bevriezingen, donkere dagen en de oude kaalheid van december. In werkelijkheid, zoals Shakespeare opmerkt, vindt de scheiding echt plaats tijdens de zomer en de herfst, maar de pijn om deze geliefde te verliezen voelt meer als de duisternis en kou van de winter.

Voorbeeld # 2

Drukke ouwe dwaas, weerbarstige zon,
Waarom ga je zo,
Door ramen, en door gordijnen een beroep op ons doen?
Moeten de seizoenen van de minnaars lopen?
Brutale pedante stakker, ga berispen
Late schooljongens en zure prentices,
Ga hofjagers vertellen dat de koning zal rijden ,
Roep landmieren op om kantoren te oogsten,
Liefde, allemaal gelijk, geen seizoen kent noch klimaat,
Noch uren, dagen, maanden, dat zijn de vodden van tijd.

(“The Sun Rising” door John Donne)

John Donne, de beroemdste van de metafysische dichters, schreef veel voorbeelden van verwaandheid. In zijn gedicht “The Sun Rising ”, verpersoonlijkt Donne de zon als een indringer in zijn slaapkamer die hij deelt met zijn geliefde. Donne wil de dag niet beginnen en in plaats daarvan bij zijn geliefde blijven; de angst die hij heeft, is niet dat iemand zijn tijd samen verkort, maar in plaats daarvan de niet te stoppen zon. Later in het gedicht keert Donne de verwaandheid om en geeft hij zichzelf de kracht van de zon door te zeggen dat hij de stralen van de zon zou kunnen verduisteren en ze met een knipoog zou kunnen vertroebelen. Deze verwaandheid toont zowel zijn eigen gevoelens voor de vrouw met wie hij is als de kracht die hij voelt wanneer hij bij haar is.

Voorbeeld nr. 3

Ik wilde er zeker van zijn dat ik je zou bereiken;
hoewel mijn schip onderweg was, is het op sommige ligplaatsen vastgelopen. Ik ben altijd aan het vastleggen
en besluit dan te vertrekken. Bij stormen en
bij zonsondergang, met de metalen kronkels van het getij
rond mijn peilloze armen, kan ik
de vormen van mijn ijdelheid niet begrijpen
of ik ben hard met mijn Poolse roer
in mijn hand en de zon zakt. Aan jou bied ik mijn romp en het gescheurde touw van mijn wil aan. De verschrikkelijke kanalen waar de wind me tegen de bruine lippen van het riet drijft, zijn niet allemaal achter me. Toch vertrouw ik op de gezond verstand van mijn vat; en als het zinkt, kan het heel goed een antwoord zijn op de redenering van de eeuwige stemmen,
de golven die me ervan hebben weerhouden je te bereiken.

(“To the Harbormaster” door Frank OHara)

Frank OHaras gedicht “To th e Harbormaster ”is een veel recenter voorbeeld van verwaandheid. Daarin stelt hij zich zijn geliefde voor als een havenmeester en transformeert hij zichzelf in zoiets als een metafysische zeeman. De verwaandheid is niet helemaal ongecompliceerd, aangezien de ik-stem soms menselijk lijkt, terwijl de andere keer bovenmenselijk lijkt ( mijn peilloze armen ). Net als bij Shakespeare gebruikt OHara natuurbeelden en uitgebreide metafoor om de afstand tussen hem en zijn geliefde te beschrijven.

Voorbeeld 4

Eerst het boek met mythen gelezen,
en de camera geladen,
en de rand van het mes gecontroleerd,
Ik deed
de kogelvrije vesten van zwart rubber
de absurde flippers
het graf en het onhandige masker.
Ik moet dit doen
niet zoals Cousteau met zijn
ijverige team
aan boord van de zonovergoten schoener
maar hier alleen.
….
Ik kwam om het wrak te verkennen.
De woorden zijn doelen.
De woorden zijn kaarten.
Ik kwam om de schade te zien die was aangericht
en de schatten die prevaleren.

(“Diving Into the Wreck” door Adrienne Rich)

Adrienne Richs gedicht “Diving Into the Wreck” is een ander eigentijdse verwaand voorbeeld. Het gedicht heeft veel strofen waarin Rich de vergelijking ontwikkelt tussen terugkijken op een liefdesrelatie die is afgelopen en duiken in een schipbreuk. Net als de andere dichters creëert Rich deze uitgebreide metafoor met beelden van de natuur en een complexe vergelijking tussen haar emotionele toestand en de fysieke toestand van het duiken.

Test je kennis van Conceit

1. Welke van de volgende uitspraken is de beste definitie van verwaandheid als literair apparaat?
A. Een overdaad aan arrogantie.
B. Een uitgebreide metafoor.
C. Een vertoon van humor.

2. Welke van de volgende uitspraken is waar?
A. Alleen Petrarca schreef Petrarchaanse voorbeelden van verwaandheid.
B. Alleen schrijvers uit de Renaissance creëerden voorbeelden van verwaandheid.
C. Conceits zijn ongebruikelijke vergelijkingen die vooral populair waren tijdens de Renaissance.

3. Welke van de volgende vergelijkingen maakt John Donne in zijn gedicht “A Valediction: Forbidding Mourning”?

Als ze twee zijn, zijn ze dus twee
Aangezien stijve dubbele kompassen er twee zijn;
Uw ziel, de vaste voet, laat zich niet zien
Bewegen, maar doet het als de andere dat wel doet.

A. Liefhebbers en kompassen
B. Voeten en kompassen
C. Zielen en voeten