Koppelingsinformatie van transformatie
Transformatie is een erg handig hulpmiddel geweest in verschillende gebieden van bacterieel onderzoek. We leren later hoe het wordt gebruikt in enkele van de moderne technieken van genetische manipulatie. Hier onderzoeken we het nut ervan bij het verschaffen van koppelingsinformatie.
Wanneer DNA (het bacteriële chromosoom) wordt geëxtraheerd voor transformatie-experimenten, is enige breuk in kleinere stukjes onvermijdelijk. Als twee donorgenen dicht bij elkaar op het chromosoom liggen, is de kans groter dat ze op hetzelfde stuk transformerend DNA worden gedragen en dus een dubbele transformatie veroorzaken. Omgekeerd, als genen ver van elkaar zijn gescheiden op het chromosoom, zullen ze worden gedragen op afzonderlijke transformerende segmenten en zal de frequentie van dubbele transformanten gelijk zijn aan het product van de enkele transformatiefrequenties. Het zou dus mogelijk moeten zijn om te testen op nauwe koppeling door te testen op afwijking van de productregel.
Helaas wordt de situatie ingewikkelder gemaakt door verschillende factoren, waarvan de belangrijkste is dat niet alle cellen in een populatie bacteriën competent zijn, of in staat zijn om te worden getransformeerd. Omdat enkele transformaties worden uitgedrukt als verhoudingen, hangt het succes van de productregel af van de absolute grootte van deze verhoudingen. Er zijn manieren om het aandeel competente cellen te berekenen, maar we hoeven nu geen omweg te maken naar dat onderwerp. U kunt uw vaardigheden in transformatieanalyse aanscherpen in een van de problemen aan het einde van het hoofdstuk, waarbij wordt uitgegaan van 100 procent competentie van de ontvangende cellen.