Het zal niet onjuist zijn om te stellen dat een mens op zoveel niveaus een complexe soort is, maar vooral vanwege het feit dat we een intelligente soort zijn met het vermogen om te denken en beslissingen te nemen. Velen zijn van mening dat onze gezonde lichamelijke gezondheid ons in stand houdt, terwijl het misschien waar is dat de rol van onze geestelijke gezondheid in ons welzijn niet mag worden onderschat en genegeerd. Om de menselijke geest te bestuderen en de vele mysterieuze dingen ervan te leren, ontstond een academische discipline die psychologie werd genoemd. Dit wetenschapsgebied is gewijd aan het bestuderen van menselijk gedrag en mentale processen. Iemand met een doctoraat in de psychologie wordt psycholoog genoemd in de meest beperkte zin van het woord. Hij is begiftigd met de verantwoordelijkheid om mentale processen te evalueren, diagnosticeren, behandelen en bestuderen.
De ware essentie van psychologie zoals de menselijke geest dat kan het kan alleen worden vastgelegd door middel van definities en de reikwijdte ervan. De diversiteit is zo groot dat het alleen kan worden benaderd vanuit zijn historisch perspectief. Met name de psychologie kan worden onderzocht door een kijkje te nemen bij enkele van de meest ingenieuze geesten op dit gebied. Elke denker bracht nieuwigheid en een duidelijke stem in dit wetenschapsgebied. Een in 2002 gepubliceerd rapport, Review of General Psychology, riep de namen op van enkele van de leidende en machtigste psychologen aller tijden. Deze psychologen deden ongelooflijke ontdekkingen over menselijk gedrag en verschaften inzichtelijke informatie.
Een van de meest vooraanstaande en formidabele Oostenrijkse psychologen was Sigmund Freud (1856), bekend om zijn griezelige methoden en observaties. Hij was de eerste gekwalificeerde arts in de geneeskunde en grondlegger van de psychoanalyse. Het was een klinische methode die werd toegepast om de patiënt met psychopathologie te behandelen door middel van dialoog tussen de patiënt en de professional. Freuds naam is nauw verbonden met psychologie, het lijkt bijna synoniem te zijn gezien zijn bijdrage aan het vakgebied. Hij beweerde dat de meeste psychische aandoeningen zijn ingebed in lichamelijke gezondheidsproblemen en dat externe factoren zoals cultuur ook hierin een belangrijke rol spelen. Hij wordt gecrediteerd voor het verkennen en uitbreiden van onze kennis van klinische psychologie, abnormale psychologie, persoonlijkheid en menselijke ontwikkeling.
Een andere belangrijke figuur op het gebied van psychologie was een Russische fysioloog en psycholoog, Ivan Petrovich Pavlov (1849). Hij staat bekend om zijn klassieke conditioneringstheorie die aantoont hoe een subject kan worden geconditioneerd om bepaalde taken uit te voeren na verschillende beproevingen. Hij droeg bij aan de Transmarginal Inhibition-theorie en Behavior Modification. Hij ontving zijn opleiding in Sint-Petersburg en was in de eerste plaats fysioloog. De Pavloviaanse conditioneringsmethode wordt in deze tijd nog steeds relevant gevonden voor de behandeling van fobieën en andere mentale aandoeningen.
Een Amerikaanse psycholoog die een diepe indruk achterliet op de psychologie was Burrhus Frederic Skinner (1904), ook bekend als B. F. Skinner. Zijn naam wordt geassocieerd met de behaviorisme-theorie die hij presenteerde en noemde het ‘Radical Behaviourism’. Volgens hem is het idee dat een individu vrije wil bezit slechts een illusie. Hij was een groot voorstander van conditionering omdat hij geloofde dat alle menselijke acties gebaseerd zijn op een patroon gevolgd door gunstige of onaangename stimuli die tot conditionering leiden. Zijn theorie was een echo van Pavloviaanse conditionering, maar het was iets meer ontwikkeld. Naast Operant Conditioning kreeg Skinner ook erkenning voor Cumulative Recorder.
Een Zwitserse klinisch psycholoog, Jean Piaget (1896), was vooral bekend om zijn waardevolle bijdrage aan de ontwikkeling van kinderen. Bovendien was hij ook een genetisch epistemoloog. Zijn werk in de ontwikkeling van de theorie van cognitieve ontwikkeling is onmisbaar voor de moderne psychologie die zich bezighoudt met verschillende intellectuele ontwikkelingsstadia van een kindertijd. Voor hem bracht niemand aan het licht dat er cruciale verschillen zijn tussen de manier waarop kinderen naar de wereld kijken en volwassenen. Cognitieve ontwikkelingstheorie leidde tot de opkomst van een deelgebied binnen de psychologie en deze stap bracht ook een revolutie teweeg in het domein van het onderwijs. Piaget was de pionier van een andere opmerkelijke theorie die stelt dat mensen hun eigen realiteit construeren op basis van hun kennis en interactie van ervaringen met hun idee. Deze theorie staat algemeen bekend als de constructivistische theorie.
De Amerikaanse psycholoog die bekend stond om het leggen van de basis van de humanistische benadering van de psychologie, Carl Rogers (1902) was een illustere figuur op het gebied van de psychologie. Hij wordt gecrediteerd voor een enorme bijdrage aan zowel de psychologie als het onderwijs met zijn psychotherapie. Zijn vermaarde en invloedrijke ‘Rogerian Therapy’ weerspiegelt ook de humanitaire kant van hem. William James was nog zon veelzijdige Amerikaanse psycholoog (1842).Hij was niet alleen psycholoog, maar ook arts en filosoof. Hij wordt ook gecrediteerd voor het formeel introduceren van psychologie als een onafhankelijke cursus in academische studies van Amerika voor de eerste keer. Daarom wordt hij vaak de vader van de Amerikaanse psychologie genoemd. Hij schreef een lange verhandeling, getiteld The Principles of Psychology, over het onderwerp om de positie van de psychologie als wetenschap vast te stellen en te versterken. Zijn andere expertisegebieden waren pragmatisme en functionalisme. Bovendien was hij de broer van de gevierde Amerikaanse auteur Henry James en Alice James.
Ontwikkelingspsycholoog en psychoanalyticus Erik Erikson (1902) was een invloedrijke figuur op het gebied van de psychosociale ontwikkeling van homo-sapiens. Hij was een Amerikaanse psycholoog met Duitse roots. Erikson wordt ook erkend voor het bedenken van de nu beroemde uitdrukking ‘identiteitscrisis. In tegenstelling tot andere psychologen, was zijn primaire focus niet het associëren van de ontwikkeling van kinderen met iemands identiteit. In plaats daarvan was het brandpunt van zijn observatie de sociale invloeden en hoe deze iemands persoonlijkheid vormgeven. Zijn theorie laat een duidelijke verschuiving zien van natuur naar opvoeding als een fundamentele ontwikkelingsfactor van de menselijke persoonlijkheid.
Lev Semyonovich Vygotsky (1896) was een illustere en vooraanstaande twintigste-eeuwse Russische psycholoog. Hij wordt vooral erkend voor het presenteren van een socioculturele theorie. Hij was een tijdgenoot van vele vooraanstaande psychologen, waaronder Freud, Pavlov, Piaget en Skinner. Verrassend genoeg werd hij postuum erkend voor zijn werk, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten die tijdens hun leven roem en succes verwierven. Historici geloven dat dit kwam doordat het meeste van zijn in het Russisch gecomponeerde werk ontoegankelijk bleef voor de reguliere tijdschriften en wetenschappelijke genootschappen tot het eind van de twintigste eeuw werd vertaald. Vygotsky zag de sociale interactie van kinderen als een cruciale factor in hun leerproces. Hij erkende de essentiële rol van cultuur die ook het leerproces enorm beïnvloedt. Begeleid leren, imitatie en samenwerkend leren zijn enkele van de fundamentele aspecten van de theorie die Vygotsky presenteerde.
De bovengenoemde psychologen zijn enkele van de meest opmerkelijke en gevierde figuren in de geschiedenis vanwege hun waardevolle bijdrage aan de psychologie. . Hun werk is onmisbaar om menselijk gedrag te begrijpen en om enkele van de meest traumatische en verontrustende psychische aandoeningen te behandelen.