Atmosferische druk

Atmosferische druk, ook wel barometrische druk genoemd, kracht per oppervlakte-eenheid uitgeoefend door een atmosferische kolom (dat wil zeggen, de hele luchtmassa boven het gespecificeerde gebied). Atmosferische druk kan worden gemeten met een kwikbarometer (vandaar het algemeen gebruikte synoniem barometrische druk), die de hoogte aangeeft van een kolom met kwik die precies het gewicht van de kolom atmosfeer boven de barometer balanceert. De atmosferische druk wordt ook gemeten met behulp van een aneroïde barometer, waarbij het sensorelement een of meer holle, gedeeltelijk geëvacueerde, gegolfde metalen schijven is die worden ondersteund tegen instorten door een binnen- of buitenveer; de verandering in de vorm van de schijf met veranderende druk kan worden geregistreerd met behulp van een penarm en een klokgestuurde roterende trommel.

Britannica Quiz

Wat is het weer vandaag? Feit of fictie

Verbeter je small talk-game door te leren wat er echt aan de hand is met het weer en ontdek wat je al weet met deze quiz.

Atmosferische druk wordt uitgedrukt in verschillende systemen van eenheden: millimeters (of inches) kwik, pounds per square inch (psi), dynes per vierkante centimeter, millibar (mb), standaardatmosferen of kilopascal. Standaarddruk op zeeniveau is per definitie gelijk aan 760 mm (29,92 inch) kwik, 14,70 pond per vierkante inch, 1013,25 × 103 dynes per vierkante centimeter, 1013,25 millibar, een standaardatmosfeer of 101,325 kilopascal. Variaties op deze waarden zijn vrij klein; de hoogste en laagste zeespiegeldruk die ooit is gemeten, is bijvoorbeeld 32,01 inch (in het midden van Siberië) en 25,90 inch (in een tyfoon in de Stille Zuidzee). De kleine variaties in druk die er zijn, bepalen grotendeels de wind- en stormpatronen van de aarde.

Nabij het aardoppervlak neemt de druk met de hoogte af met een snelheid van ongeveer 3,5 millibar voor elke 30 meter (100 voet). Bij koude lucht kan de drukdaling echter veel steiler zijn omdat de dichtheid groter is dan bij warmere lucht. De druk op 270.000 meter (10−6 mb) is vergelijkbaar met die in het beste kunstmatige vacuüm dat ooit is bereikt. Op hoogtes boven 1.500 tot 3.000 meter (5.000 tot 10.000 voet) is de druk laag genoeg om bergziekte en ernstige fysiologische problemen te veroorzaken, tenzij zorgvuldig acclimatiseren.