Aritmieën

• Grotere tekstgrootte Grote tekstgrootte Regelmatige tekstgrootte

Wat zijn aritmieën?

Aritmieën zijn abnormale hartslagen die meestal worden veroorzaakt door een elektrische “kortsluiting” in het hart.

Het hart klopt normaal in een consistente patroon, maar een aritmie kan het te langzaam, te snel of onregelmatig laten kloppen. Dit kan ervoor zorgen dat het hart inconsistent pompt, wat leidt tot symptomen zoals vermoeidheid, duizeligheid en pijn op de borst.

Wat zijn de oorzaken ervan?

Je hart heeft zijn eigen elektrische systeem dat elektrische signalen uitzendt rond het hart, vertelt het wanneer het moet samentrekken en bloed door het lichaam moet pompen. De elektrische signalen beginnen in een groep cellen, de sinusknoop genoemd, die zich in het rechteratrium bevindt. De sinusknoop is de pacemaker van het hart en zorgt ervoor dat het hart met een normale en constante snelheid klopt. De sinusknoop verhoogt normaal gesproken uw hartslag als reactie op inspanning, emoties en stress, en vertraagt uw hartslag tijdens de slaap.

Maar soms communiceren de elektrische signalen niet goed met de hartspier en begint het hart te kloppen in een abnormaal ritme – dit is een aritmie (ook wel dysritmie genoemd).

Aritmieën kunnen aangeboren zijn (wat betekent dat een persoon ermee wordt geboren) of later gebeuren, en ze kunnen tijdelijk of permanent zijn.

Aritmieën kunnen ook te wijten zijn aan chemische onevenwichtigheden in het bloed; infecties; ziekten die het hart irriteren; geneesmiddelen (recept, vrij verkrijgbare en sommige kruidengeneesmiddelen); verwondingen aan het hart door trauma op de borst of een hartoperatie; gebruik van illegale drugs, alcohol of tabak; cafeïne; en stress. Aritmieën kunnen ook zonder duidelijke reden optreden.

Tekenen en symptomen

Aritmieën laten het hart minder goed kloppen, waardoor de bloedstroom naar de hersenen en de rest van het lichaam wordt onderbroken. Als het hart te snel klopt, kunnen de kamers niet genoeg bloed bevatten. Als het te langzaam of onregelmatig klopt, kan het niet genoeg bloed naar het lichaam pompen.

Als het lichaam dat niet doet. de toevoer van bloed krijgen die het nodig heeft om soepel te verlopen, kan een persoon:

• duizeligheid
• vermoeidheid
• duizeligheid
• zwakte
• hartkloppingen (een gevoel van fladderen of bonzen in de borst)
• kortademigheid
• pijn op de borst
• flauwvallen

Aritmieën kunnen constant zijn, maar komen en gaan meestal willekeurig. Soms kunnen aritmieën helemaal geen symptomen veroorzaken – in deze gevallen wordt de aritmie alleen gevonden tijdens een lichamelijk onderzoek of een hartfunctietest, zoals een elektrocardiogram (ECG / EKG).

Wat is een normale hartslag?

De hartslag wordt gemeten door het aantal slagen per minuut te tellen. Iemands normale hartslag hangt af van zaken als de leeftijd van de persoon en of hij of zij een actieve levensstijl leidt.

De hartslag in rust neemt af naarmate mensen ouder worden. Typische normale hartslagbereiken in rust zijn:

• babys (van geboorte tot 3 maanden): 100-150 slagen per minuut
• kinderen van 1–3 jaar: 70– 110 slagen per minuut
• kinderen op de leeftijd van 12: 55-85 slagen per minuut

Een arts kan bepalen of een hartslag te snel of te langzaam is, aangezien de van een abnormale hartslag is afhankelijk van de situatie. Een tiener of volwassene met een trage hartslag kan bijvoorbeeld symptomen gaan vertonen wanneer de hartslag onder de 50 slagen per minuut daalt. Maar getrainde atleten hebben een lagere hartslag in rust, dus een lage hartslag wordt niet als abnormaal beschouwd als het geen symptomen veroorzaakt.

Soorten aritmieën

Er zijn verschillende soorten aritmieën, waaronder:

Premature atriale contractie (PAC) en premature ventriculaire contractie (PVC)

Premature contracties worden meestal beschouwd als lichte aritmieën. De persoon kan een fladderend of bonzend gevoel in de borst voelen veroorzaakt door een vroege of extra hartslag. PACs en PVCs komen heel vaak voor, en zijn wat er gebeurt als het voelt alsof uw hart een slag overslaat. Eigenlijk slaat het hart geen slag over – er komt eerder een extra slag dan normaal. Incidentele voortijdige hartslagen komen vaak voor en worden als normaal beschouwd, maar in sommige gevallen kunnen ze een teken zijn van een onderliggend medisch probleem of een hartaandoening.

Tachycardieën

Tachycardieën zijn aritmieën waarbij sprake is van een abnormaal snelle hartslag. Ze vallen in twee hoofdcategorieën: supraventriculair en ventriculair:

• Supraventriculaire tachycardie (SVT) wordt gekenmerkt door uitbarstingen van snelle hartslagen die beginnen in de bovenste kamers van het hart. Deze kunnen plotseling gebeuren en duren van enkele seconden tot meerdere dagen. Behandeling wordt meestal aanbevolen als SVTs langdurig zijn of vaak voorkomen.
• Ventriculaire tachycardie is een ernstige maar ongebruikelijke aandoening die begint in de onderste kamers van het hart en gevaarlijk kan zijn.

Bradycardie

Bradycardie – aritmieën gekenmerkt door een abnormaal trage hartslag – kan het gevolg zijn van:

• Sinusknoopdisfunctie, wanneer de “sinusknoop” van het hart werkt niet correct, meestal na een operatie om een aangeboren hartafwijking te corrigeren.
• Hartblok, wanneer elektrische impulsen niet van de bovenste naar de onderste kamers van het hart kunnen komen. Het wordt vaak veroorzaakt door een aangeboren hartafwijking, maar kan ook te wijten zijn aan een ziekte of letsel.

Hoe worden aritmieën gediagnosticeerd?

Aritmieën kunnen bij verschillende manieren. De arts zal de medische geschiedenis van een persoon gebruiken, samen met een lichamelijk onderzoek, om met de evaluatie te beginnen. Als een aritmie wordt vermoed, zal de arts waarschijnlijk een ECG / ECG aanbevelen om de elektrische activiteit van het hart te meten.

Er is niets pijnlijks aan een ECG / ECG – het is gewoon een procedure waarbij een reeks elektroden (kleine metalen lipjes) met plakkerig papier op de huid wordt bevestigd. Aan de elektroden zijn draden bevestigd die verbinding maken met de ECG-machine.

De elektrische signalen van het hart worden dan kort opgenomen, meestal slechts 10 seconden. Deze informatie wordt naar een computer gestuurd, waar het wordt geïnterpreteerd en getekend als een grafiek.

Een arts zou dit soort ECG / ECG-tests kunnen aanbevelen:

• Rust-ECG / EKG. Dit meet de hartslag en het ritme in rust en duurt ongeveer een minuut.
• Oefening ECG / EKG (ook wel een stresstest genoemd). Dit meet de hartslag en het ritme terwijl een persoon traint (zoals rijden op een (stationaire fiets of lopen op een loopband).
• Signaalgemiddelde ECG. Dit lijkt veel op een ECG in rust, maar houdt de hartslag ongeveer 15-20 minuten bij.
• Holter-monitor. Dit is een ECG / ECG die over een zeer lange tijdsperiode wordt gemaakt, meestal 24 uur of langer. De elektroden zijn verbonden met de borst van een persoon en de draden zijn verbonden met een draagbare ECG / ECG-recorder. De persoon wordt aangemoedigd om de normale dagelijkse activiteiten voort te zetten, maar moet ervoor zorgen dat de elektroden niet nat worden (bijvoorbeeld niet zwemmen, douchen of activiteiten die veel zweten veroorzaken).
  Er zijn twee soorten Holter-bewaking – continue opname, wat betekent dat de ECG / ECG gedurende de gehele bewakingsperiode aan staat; en gebeurtenisbewaking, wat betekent dat gegevens alleen worden geregistreerd als de persoon symptomen voelt en vervolgens de Holter-monitor aanzet.

Hoe worden aritmieën behandeld?

Veel aritmieën worden niet behandeld. geen behandeling nodig hebben. Voor degenen die dat wel doen, kunnen deze opties worden gebruikt:

• Medicijnen. Er zijn veel soorten voorgeschreven anti-aritmica beschikbaar om aritmie te behandelen. Soms kunnen deze de symptomen verergeren en bijwerkingen veroorzaken. effecten, zodat de patiënt nauwlettend in de gaten wordt gehouden door de arts.
• Pacemakers. Een pacemaker is een klein apparaatje op batterijen dat via een chirurgische ingreep in het lichaam wordt geïmplanteerd (nabij het sleutelbeen). een draad kan een pacemaker detecteren of de hartslag te laag is en elektrische signalen verzenden om de hartslag te versnellen.
• Defibrillatoren. Een kleine op batterijen werkende implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) wordt chirurgisch geplaatst nabij de linkerzijde sleutelbeen Draden lopen van de defibrillator naar het hart De ICD voelt of het hart h als een gevaarlijk snel of onregelmatig ritme en stuurt een elektrisch signaal om een normale hartslag te herstellen.
• Katheterablatie. Een katheter (een lange, dunne draad) wordt door een ader in het been naar het hart geleid. Aritmieën worden vaak veroorzaakt door microscopisch kleine defecten in de hartspier. Zodra het probleemgebied van het hart is gelokaliseerd, verwarmt of bevriest de katheter de defecte spiercellen en vernietigt deze.
• Chirurgie. Chirurgie is meestal de aanbevolen behandeling als alle andere opties hebben gefaald. In dit geval wordt een persoon onder narcose gebracht en verwijdert een chirurg het weefsel dat de aritmie veroorzaakt.

Wanneer moet u de dokter bellen

Veel aritmieën zijn klein en niet ” een aanzienlijke bedreiging voor de gezondheid. Maar sommige kunnen wijzen op een ernstiger probleem. Als u symptomen heeft, neem dan contact op met uw ouder of bel uw arts.