Andere dieren op Antarctica

Hoewel hier geen landdieren leven, herbergt de omringende oceaan een reeks van dieren die bezoekers op cruises op Antarctica misschien niet verwachten te zien. Van albatrossen tot luipaardrobben tot de blauwe vinvis, deze koude zeeën bruisen van het leven.

Albatros

Onderscheidt zich door zijn atypische combinatie van een witte kop en een zwarte wenkbrauw, de wenkbrauwalbatros is een verbluffend gezicht. Deze reuzen hebben de langste spanwijdte van alle vogels – tot 11 voet. Omdat ze zelden op het land worden gezien, gebruiken albatrossen hun brede vleugels om op de oceaanwinden te rijden en glijden ze soms urenlang zonder een flap van hun vleugels. Ze drinken ook zout water, dus ze hoeven zich geen zorgen te maken over stoppen aan land, behalve om te paren en hun jongen groot te brengen. Veel van deze gevleugelde wonderen kunnen wel 50 jaar oud worden.

Bugs

Antarcticas enige echte landroofdieren vallen stevig onder de categorie “griezelig kruipen”. Deze kleine beestjes zijn fascinerend omdat ze “de enige wezens zijn die kunnen overleven op het oppervlak van Antarctica. Ze kunnen de winter aan door in winterslaap te gaan – ze staan volkomen stil en hun bloed zorgt ervoor dat ze niet bevriezen. Dit mechanisme stelt ze in staat om door te gaan naar zomer, wanneer ze weer de kleinere beestjes gaan eten.

Orkas

Ja, dit zijn orkas, maar ze maken geen deel uit van de walvisfamilie. In plaats daarvan is het getande zoogdier het grootste lid van de dolfijnfamilie en is het zeer sociaal, en reist het in groepen die pods worden genoemd. Net als dolfijnen gebruiken orkas echolocatie – weerkaatsend geluid van objecten om hun locatie te bepalen – om zich te voeden met vissen, inktvissen, vogels en andere dieren. Een geboren kalf weegt bijna 400 pond en meet tot 2 meter lang.

Luipaardrob

De luipaardrob is genoemd naar zijn gevlekte pelsjas. Beroemd om hun woeste aard, zijn deze dieren een van de belangrijkste roofdieren op Antarctica, ze gebruiken hun krachtige kaken en lange tanden om op vissen, inktvissen, pinguïns en zelfs andere zeehonden te jagen. Als reizigers op de cruise op Antarctica geluk hebben, kunnen ze een glimp opvangen van een zeehondensnare van een vogel die het koude water binnengaat. Het is fascinerend dat luipaardrobben geen oorflappen hebben, maar eerder van binnenuit horen.

Blauwe vinvissen

Net als de beesten van de zee worden blauwe vinvissen wel 30 meter lang en wegen ze meer dan 120 ton. In feite kunnen hun tong alleen al even zwaar wegen als een olifant. Terwijl blauwe vinvissen er echt blauw uitzien onder water, zullen ze, als cruisecritici ze zien doorbreken, merken dat het zoogdier meer een gevlekt blauwgrijs is. Hun onderbuik krijgt ondertussen een gelige kleur door de miljoenen micro-organismen die op leven. hun huid.

Krill

Aan de onderkant van de voedselketen bevindt zich krill: kleine, garnaalachtige schaaldieren die in feite de motor van de mariene ecosystemen op aarde voeden. Hoewel je deze kleine zwemmers misschien nooit zult zien tijdens een cruise op Antarctica, zullen ze onder het schip zwemmen en zich voeden met microscopisch klein fytoplankton. Het is een van de humoristische ironieën van de natuur: het grootste dier dat ooit over de aarde zwierf, blauwe vinvissen, die overleven van krill.

Voor de kusten van het meest zuidelijke continent van de aarde kunnen reizigers een reeks van oogverblindend dierenleven.