I. Wat is Anaphora?
Anafora (uitgesproken als uh – naf-er-uh) is wanneer een bepaald woord of bepaalde zin wordt herhaald aan het begin van clausules of zinnen die op elkaar volgen. Deze herhaling benadrukt de frase en voegt ritme toe aan de passage, waardoor het gedenkwaardiger en leuker wordt om te lezen.
II. Voorbeelden van Anaphora
Voorbeeld 1
Stel je bijvoorbeeld voor dat je gefrustreerd en moe bent van je vriend, die steeds weer dezelfde fouten maakt.
Ik ben het zat dat je me in de steek laat. Ik ben het zat dat je me boos maakt. En ik ben het zat dat je zulke dwaze dingen doet!
Door de herhaling van “Ik ben ziek en moe”, is de zin emotioneler geladen dan voorheen.
Voorbeeld 2
Overweeg voor een ander voorbeeld van anafora te benadrukken dat uw frustratie wordt veroorzaakt door hoe vaak uw vriend ervoor zorgt dat u zich zo voelt:
Elke dag laat je me in de steek . Elke dag maak je me boos. Elke dag doe je zulke rare dingen!
Hier dient de herhaling van “elke dag” om te benadrukken hoe vaak je vriend je frustreert.
III. Het belang van het gebruik van anafora
Zoals uit de bovenstaande voorbeelden blijkt, is anafora belangrijk in zowel alledaagse spraak als in serieuzere retoriek. Anaphora dient om bepaalde ideeën te benadrukken, die bijbehorende emoties kunnen oproepen en een beroep kunnen doen op het publiek om te inspireren, overtuigen of uit te dagen. Door ritme aan een passage toe te voegen, zorgt anafora ook voor plezierig lezen dat gemakkelijker te onthouden is.
IV. Voorbeelden van Anaphora in Literature
Anafora is een prominent kenmerk van literatuur, van proza en poëzie tot toneelstukken en toespraken.
Voorbeeld 1
Een van de meest voorkomende voorbeelden van anafora, en een duidelijk teken van het vermogen om te benadrukken en in onze herinneringen te blijven, zijn de openingsregels van Charles Dickens van A Tale of Two Cities:
Het waren de beste tijden, het waren de slechtste tijden, het was het tijdperk van wijsheid, het was het tijdperk van dwaasheid, het was het tijdperk van het geloof, het was het tijdperk van ongeloof, het was het seizoen van het licht, het was het seizoen van de duisternis, het was de bron van hoop, het was de winter van wanhoop.
De herhaling van “het was” benadrukt de leeftijd als één met een universele aard, inclusief alle positieve en negatieve aspecten van een tijdperk.
Voorbeeld 2
Een tweede voorbeeld van anafora in de literatuur is te vinden in de populaire undergrounddichter Charles Bukowskis “Bluebird” waarin “er een bluebird in mijn hart is die eruit wil” wordt herhaald:
er zit een bluebird in mijn hart die
eruit wil
maar ik ben te hard voor him
Later in het gedicht wordt het opnieuw herhaald, waarbij de spreker de bluebird negeert. Nog later negeert hij het opnieuw na de herhaalde zin. De laatste wanneer de anafora verschijnt, geeft de spreker toe dat hij voor de bluebird zorgt, maar in het geheim:
er zit een bluebird in mijn hart die
wil eruit
maar ik ben te slim, ik laat hem alleen af
soms s nachts
als iedereen slaapt.
Ik zeg, ik weet dat je er bent,
dus wees niet bedroefd.
De herhaling van “er is een bluebird in mijn hart dat naar buiten wil ”, dient om te benadrukken hoe constant de spreker zich bewust is van deze aanwezigheid, en hoe vaak hij het wegduwt en weigert de wereld het te laten zien. De sialia symboliseert een zachter, mooier deel van een norse man die weet dat hij er is maar weigert de wereld te laten zien, bang voor oordeel of afwijzing.
V. Voorbeelden van Anaphora in de popcultuur
Anaphora komt veel voor in films, televisie, reclame en muziek. Een van de meest prominente gebieden voor het gebruik van anafora is in zang.
Voorbeeld 1
Lees voor een ander voorbeeld de hook van Nico en Vinzs “Am I Wrong”:
Dus heb ik het mis dat ik denk dat we echt iets kunnen zijn?
Nu heb ik het mis als ik probeer de dingen te bereiken die ik kan t see?
De herhaling van “heb ik het mis” dient om op te merken dat de zanger tegenstand heeft gehad en voegt ook een sterk ritme toe aan het nummer, terwijl de zin overal wordt herhaald. Later wordt soortgelijke herhaling gebruikt voor de artiest om te beweren dat hij tevreden is met hoe hij is, ongeacht wat anderen geloven.
Uiteindelijk gebruikt het lied anafora voor een gevoel van ritme en speelsheid dat dient om de betekenis van de tekst opnieuw te benadrukken: er is niets mis met dromen.
Voorbeeld 2
Charlie Chaplins beroemde toespraak uit The Great Dictator zit vol met anafora, wat de woorden dezelfde emotionele lading en krachtig ritme waarmee Chaplin spreekt.Hier zijn een paar voorbeelden uit de toespraak:
We willen elkaar allemaal helpen. Mensen zijn zo. We willen leven van elkaars geluk – niet van elkaars ellende. We willen elkaar niet haten en verachten.
Met de herhaling van “We willen” verenigt Chaplin de doelen en behoeften van alle mensen.
Hij vervolgt:
Onze kennis heeft ons cynisch gemaakt. Onze slimheid, hard en onvriendelijk. We denken te veel en voelen ons ook weinig. Meer dan machines hebben we de mensheid nodig. Meer dan slimheid hebben we vriendelijkheid en zachtheid nodig.
Hier gebruikt Chaplin de herhaling van “onze” om te benadrukken dat we omdat mensen een gedeelde verantwoordelijkheid hebben. Met herhaling van “meer dan”, benadrukt hij dat menselijkheid, vriendelijkheid en zachtaardigheid veel belangrijker zijn dan machinerie en slimheid.
De inspiratie in zijn spraak neemt toe door het gebruik van anafora:
Jij, de mensen hebben de kracht – de kracht om machines te maken. De kracht om geluk te creëren! Jij, de mensen, hebben de kracht om dit leven vrij en mooi te maken, om van dit leven een geweldig avontuur te maken.
Door te herhalen “Jij de mensen, heb de kracht” en “de kracht”, benadrukt Chaplin dat het allemaal ieder mens heeft de kracht om een betere wereld te creëren. Zijn strijdkreet bereikt alle toehoorders met anafora, wat zorgt voor herhaling, een krachtig ritme en de nadruk op wat het belangrijkste is voor de spraak.
VI. Gerelateerde termen
Epistrophe
Net als anafora houdt epistrophe de herhaling van een bepaalde zin of zin in. In tegenstelling tot anafora omvat epistrophe de herhaling van een zin aan de einde van opeenvolgende zinnen in plaats van het begin. Zowel anafora als epistrofe dienen om de aandacht te vestigen op de herhaalde zin.
Hier zijn een paar voorbeelden van anafora versus epistrofe:
Stel je voor dat een pestkop gemeen is tegen je vrienden. Je wilt tegen hem opkomen.
Normale zin:
Wees aardig tegen mijn vrienden! Laat ze alleen! En ga weg!
Om te benadrukken dat je de pestkop bedreigt, herhaal je “Jij beter” aan het begin van de zin:
Zin met Anaphora:
Je kunt maar beter aardig zijn tegen mijn vrienden! Je kunt ze maar beter met rust laten! En je kunt maar beter weggaan!
Om in plaats daarvan te benadrukken voor wie moet worden opgekomen, herhaal je mijn vrienden aan het einde van elke zin:
Zin met Epistrophe:
Wees aardig voor mijn vrienden! Laat ze met rust – ze zijn mijn vrienden! En ga weg bij mijn vrienden!