Wat is de juiste manier om Candy Corn te eten?

Een recent onderzoek onder Amerikanen toont aan dat terwijl 65 procent van de mensen vindt dat je het hele stuk snoepgraan in één keer moet eten, 29 procent gelooft dat je met het smalle, witte uiteinde moet beginnen. Slechts 7 procent van de respondenten begint met het bredere, gele uiteinde wanneer ze genieten van een snoepje maïs. Mensen die in het noordoosten van het land wonen, zijn waarschijnlijk van mening dat het hele stuk snoepgraan in één keer moet worden gegeten en mensen in het middenwesten en zuiden zijn gebonden als het gaat om het eerst van het witte uiteinde knabbelen.

Welke generatie geniet Candy Corn het meest?

Candy corn heeft fans in elke leeftijdsgroep, maar Generatie X geniet er het meest van. Millennials zijn de minst waarschijnlijke generatiegroep om naar een zak snoepgraan te grijpen wanneer ze deze elke herfst in de winkel zien.

Leuke weetjes over Candy Corn:

• 30 oktober is de Nationale Candy Corn-dag.
• Snoepmaïs is niet alleen meer voor Halloween. Snoepmakers hebben de afgelopen jaren snoepgraan als thema gemaakt voor Kerstmis, Valentijnsdag en Pasen. Ze hebben ook verschillende extra smaken snoepgraan geïntroduceerd – van pepermunt tot pompoenkruid.

Geschiedenis van Candy Corn

Candy corn bestaat al meer dan 100 jaar. Volgens de legende vond George Renninger, een medewerker van Wunderlee Candy Company, de lekkernij uit in de jaren 1880. De Goelitz Candy Company (nu Jelly Belly Candy Company) begon rond de eeuwwisseling met de productie van snoepgraan en zet de traditie voort.

Snoepmaïs verscheen voor het eerst toen de Verenigde Staten een grotendeels agrarische samenleving was, en haar driekleurenontwerp werd als revolutionair beschouwd. Door het gebrek aan geautomatiseerde machines werd snoepgraan alleen seizoensgebonden gemaakt, waardoor de productie waarschijnlijk eind augustus werd gestart en doorging tot in de herfst. Het is meer dan 100 jaar onveranderd gebleven en is een favoriet bij Halloween.

Hoe wordt Candy Corn gemaakt?

In de jaren 1900 moesten veel mannen samenwerken om candy corn te produceren . Suiker, glucosestroop en andere ingrediënten werden in grote ketels tot een brij gekookt. Fondant en marshmallow werden toegevoegd om een gladde textuur en bijt te geven, en 45 pond warme snoepjes werd in emmers gegoten die lopers worden genoemd. Mannen die “stringers” werden genoemd, liepen achteruit en goten het snoep in maïzena-trays met de opdruk van de korrelvorm. Er waren drie passen nodig om de witte, gele en oranje kleuren te maken. Oorspronkelijk werd het per wagen geleverd in houten kisten, kuipjes en kartonnen dozen. / p>

Het proces van het maken van snoepgraan lijkt tegenwoordig erg op elkaar, maar nu doen machines veel van het werk. Fabrikanten gebruiken een vormproces voor maïszetmeel, waarbij kernvormige uitsparingen worden gemaakt in een bakje met maïszetmeel. maïs wordt van punt tot punt gemaakt in driekleurenpassen. Eerst wordt de holte gevuld met gedeeltelijk uitgehard wit snoep, bekend als mellowcreme. Vervolgens wordt de oranje mellowcreme toegevoegd. De mal wordt vervolgens afgewerkt door de gele mellowcreme toe te voegen en het hele snoep wordt gekoeld. Nadat het is afgekoeld, worden de trays geleegd en wordt een banketbakkersglazuur toegevoegd om de korrels een beetje glanzend te maken. Eindelijk zijn de kleine snoepkorrels klaar om gegeten te worden.