Deze stoornissen zijn in geen enkele diagnostische handleiding opgenomen, maar doktoren en psychologen gebruiken deze termen nog steeds. Beoefenaars groeperen mensen met deze aandoeningen vaak in OSFED, een andere gespecificeerde voedings- of eetstoornis, als de officiële diagnose. Deze termen zijn echter specifieker en kunnen ons helpen om duidelijker te communiceren.
Compulsive Over Eating (COE)
Deze aandoening lijkt op een eetbuistoornis. Wat COE uniek maakt, is dat het individu geen eetbuien heeft, maar de hele dag grote hoeveelheden voedsel eet.
Prader Willi-syndroom
Dit syndroom, dat leidt tot dwangmatig eten en zwaarlijvigheid, wordt veroorzaakt door een erfelijke genetische ziekte. Het begint met zwakke spieren, slechte voeding en een langzame ontwikkeling bij babys. Dan, in de kindertijd, veroorzaakt de ziekte een onverzadigbare honger. Kinderen met het Prader Willi-syndroom ontwikkelen vaak diabetes en hebben moeite om zich aan een normale levensstijl aan te passen.
Diabulimia
Dit komt voor wanneer iemand die diabetes heeft, hun voorgeschreven insuline gebruikt om te proberen gewicht te verliezen.
Orthorexia nervosa (een term bedacht door de schrijver en arts, Steven Bratman)
We staan allemaal onder druk om gezonder te eten om verschillende redenen. In het geval van orthorexia nervosa raakt iemand zo geobsedeerd door het plannen van een perfect dieet dat het zijn leven verstoort.
Selectieve eetstoornis
Deze eetstoornis lijkt een beetje op kieskeurig eten, maar op een extreem, slopend niveau. Iemand is zo selectief in zijn eten en houdt zich meestal aan een of twee maaltijden, dat hij ziek wordt.
Drunkorexia
Met een ietwat grof klinkende naam beschrijft deze term stoornis die ook gepaard gaat met alcoholisme. De drunkorexia beperkt voedsel en reinigt om calorieën te besparen voor het drinken van alcohol. Ernstige ondervoeding kan ontstaan wanneer drunkorexia onbehandeld blijft.
Pregorexia
Aangezien het vrij algemeen bekend is dat zwangerschap leidt tot gewichtstoename en andere lichamelijke veranderingen, dus de meeste vrouwen gaan zwanger met een plan voor gewichtsverlies. Soms kan het plan voor gewichtsverlies te extreem zijn en zowel moeder als baby in gevaar brengen. Pregorexia kan leiden tot een laag geboortegewicht, coronaire hartziekte , diabetes type 2, beroerte, hypertensie, risico op hart- en vaatziekten en depressie.