Hoewel hun symptomen en effecten vergelijkbaar kunnen zijn, zijn beroertes en hartaanvallen twee verschillende medische problemen. Beide zijn vasculaire voorvallen, wat betekent dat ze betreft de bloedvaten, met name de slagaders. Beide aandoeningen kunnen ook leiden tot invaliditeit en overlijden.
Hartaanval
Hartaanvallen zijn bijna altijd het gevolg van progressieve coronaire hartziekte (CAD Bij CAD worden de slagaders die het hart van bloed voorzien, verstikt met vetafzettingen, plaque genaamd, die slagaders vernauwt en blokkeert. De aandoening wordt atherosclerose genoemd. Wanneer stukjes plak loskomen, kunnen zich bloedstolsels vormen die de bloedstroom blokkeren naar het hart. Als dat gebeurt, krijgt de hartspier niet de zuurstof en voedingsstoffen die hij nodig heeft, en kunnen delen van het hart beschadigd raken of afsterven. Dit is een hartaanval, ook wel myocardinfarct genoemd.
Beroerte
Wanneer de bloedtoevoer naar de hersenen i s wordt onderbroken, waardoor een deel van de hersenen sterft, wordt dit een beroerte of hersenaanval genoemd. Een beroerte is vergelijkbaar met een hartaanval, maar het tast de bloedvaten in de hersenen aan in plaats van het hart.
Wanneer de bloedstroom naar de hersenen wordt geblokkeerd door een stolsel, wordt dit een ischemische beroerte genoemd. Een ander type beroerte, een transiënte ischemische aanval genoemd, wordt ook wel een “mini-beroerte” genoemd en wordt veroorzaakt door een tijdelijk stolsel.
Een hemorragische beroerte treedt op wanneer een bloedvat in de hersenen barst en bloedt, waardoor een gebied van de hersenen van bloed en schade aanrichten in de hersenen. Hemorragische beroerte wordt op twee manieren geclassificeerd, gedefinieerd door het type bloedvat dat de schade veroorzaakt. De meest voorkomende – een aneurysma – treedt op wanneer een slagader of gewoon bloedvat in de hersenballonnen verzwakt en barst. In zeldzame gevallen vormt zich een abnormale, verwarde massa bloedvaten in de hersenen. Dit wordt een arterioveneuze misvorming (AVM) genoemd. Soms barst een van de bloedvaten in de AVM, waardoor bloedingen en compressie in de hersenen ontstaat.
Oorzaken van een hartaanval en beroerte
De oorzaken van een hartaanval en beroerte zijn vergelijkbaar, maar toch divers. Beiden delen veel van dezelfde risicofactoren, zoals familiegeschiedenis, zwaarlijvigheid, roken, gebrek aan lichamelijke activiteit, hoge bloeddruk, hoog cholesterol, diabetes en vaatziekten. Maar er zijn ook enkele verschillen:
-
Geslacht. Mannen hebben de neiging om meer hartaanvallen te krijgen, en krijgen ze op jongere leeftijd, dan vrouwen. Maar hoewel meer mannen een beroerte hebben dan vrouwen, lopen vrouwen in alle leeftijdsgroepen een grotere kans om door een beroerte te overlijden.
-
Ras. Afro-Amerikanen hebben hogere CAD-percentages en ernstigere hoge bloeddruk dan blanken. CAD is ook prominenter aanwezig bij Mexicaans-Amerikanen, Amerikaanse Indianen, Alaska Natives en Pacific Islanders, gedeeltelijk vanwege hogere percentages obesitas en diabetes, twee andere veel voorkomende risicofactoren voor zowel een hartaanval als een beroerte.
Een andere risicofactor voor een beroerte is een voorbijgaande ischemische aanval (TIA), ook wel een “mini-beroerte” genoemd. TIAs veroorzaken dezelfde symptomen als een beroerte, maar veroorzaken geen blijvende schade. Een persoon die een of meer TIAs heeft gehad, heeft bijna 10 keer meer kans op een beroerte, zegt de American Stroke Association. Beschouw een TIA als een medisch noodgeval en zoek onmiddellijke medische hulp.
Uw risico verminderen
Om uw risico op een hartaanval en beroerte te verkleinen, is het belangrijk om uw risicofactoren onder controle te houden. Dit betekent gezonde levensstijlkeuzes maken:
-
Stoppen met roken als je rookt.
-
Eet gezond.
-
Zorg voor voldoende lichaamsbeweging.
-
Houd hoge bloeddruk, diabetes en cholesterol onder controle met medicijnen, indien nodig.
De American Heart Association beveelt aan dat u begint met het screenen op hart- en vaatziekten op 20-jarige leeftijd. Screening omvat het meten van uw bloeddruk, body mass index (een beoordeling van uw gewicht en lengte), middelomtrek en polsslag bij elk regelmatig zorgbezoek, of ten minste elke twee jaar. Als u een normaal risico loopt, moet u elke vijf jaar een cholesterolprofiel krijgen – vaker als uw risico hoger is.