Klassieke muziek speelt een essentiële rol in het repertoire van elke speler. Dit is niet alleen omwille van de traditie, klassieke muziek heeft invloeden in elk genre. Schubert wordt gecrediteerd met het eerste couplet-refrein-structuurnummer dat we zo goed kennen, en de oorsprong van de jazz kan worden herleid tot Bach (bedoelde woordspeling). Het spelen van klassieke muziek zal niet alleen uw kennis van verschillende stijlen vergroten, het zal uw spel ook drastisch verbeteren.
Opmerking:
Om het eenvoudig te houden gebruiken we “Klassiek” wanneer we verwijzen op muziek uit de barokke, klassieke of romantische tijdperken. Dit zou godslastering zijn voor elke muziekacademie, maar het is een gemakkelijke manier om je op weg te helpen.
Hier is een selectie van 14 stukken uit de Van de barok tot de romantische periode. Als je terugkeert naar het spelen nadat je als kind hebt geleerd, zullen veel hiervan je bekend voorkomen. Dit dekt zeker niet elke componist, maar het zal je een geweldig startrepertoire opleveren. Zoals altijd, allemaal van deze muziek is beschikbaar om te leren in de flowkey-app.
Canon in D – Johann Pachelbel
Een canon is een. stuk waarin een melodie wordt nagebootst en gelaagd met contrapuntstemmen. is technisch gezien een “begeleide canon” omdat het andere melodieën bevat die een rijke textuur creëren, zelfs wanneer ze solo aan de piano wordt gespeeld.
Pachelbels Cano n was populair tijdens zijn leven aan het einde van de 17e eeuw, maar verloor aan populariteit totdat het in de jaren zestig werd herontdekt. De kenmerkende progressie van acht maten werd in vele vormen overgenomen door rock- en popartiesten, terwijl de oorspronkelijke vorm van het stuk een steunpilaar werd op bruiloften.
(Zie ons artikel over Wedding Songs om te lezen hoe onze getalenteerde partners hebben de Canon in D gecombineerd met klassieke liedjes om er iets heel speciaals van te maken).
Prelude nr. 1 in C – Johann Sebastian Bach
Het is essentieel om een kleine Bach, niet alleen vanwege zijn technische meesterschap, maar ook vanwege zijn vermogen om zelfs nu al nieuwe spelers te inspireren. “Prelude No. 1 in C” is het eerste werk uit zijn verzameling “The Well-Tempered Clavier”, geschreven door Bach “voor de winst en het gebruik van muzikale jongeren die graag willen leren.”
Hopelijk ben je dat ook “verlangend naar leren”, dus door dit te spelen, kun je een natuurlijker ritme ontwikkelen, je vingerzetting verbeteren en je timing verbeteren. Maar het is veel meer dan alleen een oefening. De stroom van dit stuk, bestaande uit opkomende gebroken akkoorden, is hypnotiserend mooi.
Sonate in C Major – Wolfgang Amadeus Mozart
Mozart was een wonderkind en werd later misschien wel een van de meest gerespecteerde klassieke componisten aller tijden. Snel leven betekende dat hij jong stierf op 35-jarige leeftijd, en veel van dit soort stukken werden pas decennia na zijn dood gepubliceerd.
Mozart zelf omschreef het stuk als “voor beginners”, dus het is geen wonder dat het maakt al eeuwen deel uit van pianolessen voor beginners. De combinatie van linkerhand gebroken akkoorden met de rechterhandmelodie zal helpen om je coördinatie te ontwikkelen.
Eine Kleine Nachtmusik – Serenade No. 13 – Wolfgang Amadeus Mozart
We kunnen dit niet beperken tot slechts één van Mozart, dus hier is er een die hij schreef voor strijkkwartet, prachtig gearrangeerd voor piano. De titel wordt vaak te letterlijk vertaald als “A Little Night Music”, maar zou eigenlijk moeten be “A Little Serenade”. Het levendige, vrolijke thema is zowel onmiddellijk herkenbaar als typisch Mozart.
Moonlight Sonata – Ludwig van Beethoven
Ook Beethoven wordt algemeen beschouwd als een van de grootste componisten aller tijden, een geweldige prestatie gezien het feit dat hij veel van zijn werk schreef terwijl hij gedeeltelijk (of helemaal) doof.
Moonlight Sonata is stil en delicaat, met een dromerig gevoel, oorspronkelijk getiteld “Almost a Fantasy”. Het is ook de focus van een debat tussen moderne pianisten over hoe ze het met de pedalen moeten spelen. Het opvolgen van de instructies van Beethoven met een modern sustainpedaal kan dissonantie creëren wanneer akkoorden veranderen. Wees dus voorzichtig, tenzij u een tweehonderd jaar oude piano bezit. Of probeer half trappen.
Für Elise – Ludwig van Beethoven
Beethoven verdient ook twee inzendingen. Zijn werk veranderde aanzienlijk tijdens zijn leven, over de klassieke en romantische periodes heen, en was altijd vernieuwend.
Für Elise is een “Bagatelle”, wat “een korte, pretentieloze instrumentale compositie” betekent. Zacht, met vloeiende arpeggios die de linker- en rechterhand met elkaar verbinden, past het perfect bij deze beschrijving. Net als Mozarts “Sonata in C”, werd het stuk niet gepubliceerd tijdens het leven van Beethoven, maar werd het pas 40 jaar later ontdekt. De identiteit van de titel “Elise” is onbekend, evenals of ze ooit het meesterwerk heeft gehoord dat hij voor haar schreef.
Prelude in Em – Frédéric Chopin
Chopin was een meester in het overbrengen van emotie in zijn muziek, en dit stuk vertegenwoordigt ware wanhoop.Het laatste dynamische teken in het stuk is “smorzando”, wat “wegsterven” betekent, en Chopin verzocht om het stuk op zijn eigen begrafenis te spelen. Dat lijkt misschien morbide, maar laat dat je niet afschrikken van dit mooie en elegante stuk.
Liebestraum No. 3 – Franz Liszt
De titel “Liebestraum” betekent “Dream of Love”, en dit is precies wat Liszt hier oproept. Vloeiend, magisch en dromerig, het is ontstaan uit een gedicht van Ferdinand Freiligrath, op muziek gezet door Liszt. Onder de verwijzingen naar verlies, bevatte het de regels “Wees er zeker van dat je hart brandt en liefde vasthoudt en houdt. Zolang een ander hart warm klopt met zijn liefde voor jou.”
Brahms Lullaby – Johannes Brahms
Je kent dit misschien als de melodie die wordt gebruikt om babys overal te helpen in slaap te vallen. Je weet misschien niet dat Brahms het opdroeg aan een jeugdvriendin bij de geboorte van haar tweede kind. Of dat Brahms in liefde met haar, dus voegde hij een verborgen tegenmelodie toe op basis van een lied dat ze voor hem zong toen ze jong waren …
Zwanenmeer – Pjotr Tsjaikovski
Tsjaikovski is waarschijnlijk vooral bekend om zijn “sensuele weelde” en grootse operacomponenten. Neem Swan Lake, een ballet over een zwanenprinses die haar dagen als zwaan doorbrengt op een tranenmeer, en haar nachten als mens. Dat gezegd hebbende, het thema van dit meesterwerk doorstaat de tand des tijds vanwege zijn melodische schoonheid, zelfs in een vereenvoudigde vorm voor solo piano.
In de hal van de bergkoning – Edvard Grieg
Grieg schreef dit ter begeleiding van een scène in het Ibsen-toneelstuk Peer Gynt, waarin het titulaire personage een droomwereld binnengaat. Grieg beschreef het ironisch genoeg als “iets dat zo ruikt naar koeienvlaaien, ultra-Norwegianism en” jezelf-genoeg-zijn “”. Het is speels, magisch en wonderbaarlijk.
Clair de Lune – Claude Debussy
Dit is genoemd naar een gedicht van Paul Verlaine, niet iemand die Clair heet, en betekent “Licht van de Maan”. De laatste regel van het gedicht luidt: “De luit bespelen en dansen en bijna verdrietig onder hun grillige vermommingen.” Deze combinatie van vreugde en verdriet vertaalt zich naar Debussys muziek, een expressief stuk dat rustig en minimaal begint en vervolgens uitgroeit tot iets majestueus en inspirerend.
Gymnopédie No. 1 – Erik Satie
Een melancholisch en gracieus stuk van de man die zichzelf verwees als een “fonometrische” (“iemand die geluiden meet”) in plaats van een muzikant. Satie noemde zijn Gymnopédies naar een soort atmosferische oude Griekse dans waarin jonge mannen (of vrouwen) naakt dansten. Dus dat is iets om over na te denken terwijl je speelt.
Waltz No. 2 – Dmitri Shostakovich
Shostakovich is een uitstekende plek om te eindigen, aangezien zijn hybride stijl een scala aan invloeden samenbracht van alle tijdperken. “Waltz No. 2” is het beroemdste van zijn werken, een dans die Sovjet-theatraliteit combineert met een gevoel van romantische lichtheid om iets diepgaands te creëren.
