Okres kambru: fakty i informacje

Okres kambru jest pierwszym okresem geologicznym ery paleozoicznej („czas życia starożytnego”). Okres ten trwał około 53 miliony lat i oznaczał dramatyczny wybuch ewolucyjnych zmian w życiu na Ziemi, znany jako „eksplozja kambryjska”. Wśród zwierząt, które wyewoluowały w tym okresie, były struny – zwierzęta z grzbietowym sznurkiem nerwowym; ramienionogi o twardym ciele, które przypominały małże i stawonogi – przodków pająków, owadów i skorupiaków.

Chociaż toczy się naukowa debata na temat tego, jakie warstwy kopalne powinny oznaczać początek tego okresu, International Geological Kongres wyznacza dolną granicę tego okresu na 543 miliony lat temu, po raz pierwszy w zapisie kopalnym robaków, które utworzyły poziome nory. Koniec okresu kambru jest naznaczony dowodami w zapisie kopalnym masowego wymierania około 49 roku. 0 milionów lat temu. Po okresie kambru nastąpił ordowik.

Okres ten zawdzięcza swoją nazwę Cambria, rzymskiej nazwie Walii, gdzie Adam Sedgwick, jeden z pionierów geologii, badał warstwy skalne. Charles Darwin był jednym z jego uczniów. (Sedgwick jednak nigdy nie zaakceptował teorii ewolucji i doboru naturalnego Darwina.)

Klimat okresu kambru

We wczesnym kambrze Ziemia była generalnie zimna, ale stopniowo się ocieplała podczas cofania się lodowców późnego proterozoiku Eon. Dowody tektoniczne sugerują, że pojedynczy superkontynent Rodinia rozpadł się i od wczesnego do środkowego kambru istniały dwa kontynenty. Gondwana, w pobliżu bieguna południowego, była superkontynentem, który później utworzył znaczną część lądu obszar współczesnej Afryki, Australii, Ameryki Południowej, Antarktydy i części Azji. Laurentia, bliżej równika, składała się z lądów, które obecnie pokrywają większość Ameryki Północnej i części Europy. Zwiększony obszar przybrzeżny i powodzie spowodowane cofaniem się przez lodowiec spowodowały więcej środowiska płytkie morze.

Skamieniały Spartobranchus tenuis z łupków Burgess w Kanadzie. Zwierzę ma cechy współczesnych żołędzi i współczesnych robaków rurkowatych zwanych pterobranch. ( Imag kredyt: JB Caron)

W tym momencie na lądzie nie istniało jeszcze życie; całe życie było wodne. Bardzo wcześnie w kambrze dno morskie było pokryte „matą” drobnoustrojów nad grubą warstwą beztlenowego błota. Pierwsze wielokomórkowe formy życia wyewoluowały w późnym proterozoiku, by „pasły się” na mikroby. Te wielokomórkowe organizmy jako pierwsze wykazały dwustronny plan budowy ciała. Te niemal mikroskopijne „robaki” zaczęły kopać norki, mieszając i natleniając błoto na dnie oceanu. W tym czasie ilość rozpuszczonego tlenu w wodzie wzrastała z powodu obecności cyjanobakterii. Pierwsze zwierzęta, które wykształciły egzoszkielety węglanu wapnia, zbudowały rafy koralowe .

Środek okresu kambru rozpoczął się wyginięciem. Wymarło wiele organizmów budujących rafy, a także najbardziej prymitywne trylobity. Jedna hipoteza sugeruje, że wynikało z tymczasowego wyczerpania się tlenu spowodowanego wypływem chłodniejszej wody z obszarów głębokich oceanów. Ten upwelling ostatecznie doprowadził do powstania różnorodnych środowisk morskich, od głębokiego oceanu po płytkie strefy przybrzeżne. Naukowcy stawiają hipotezę, że ten wzrost dostępnych nisz ekologicznych przygotował grunt pod nagłe promieniowanie w formach życia, powszechnie nazywanych „eksplozją kambryjską”.

Skamieniałości z okresu kambru

Naukowcy znajdują jedne z najlepszych okazów dla „evoluti eksperymenty onarne ”okresu kambru w złożach kopalnych formacji Sirius Passet na Grenlandii; Chenjiang, Chiny; oraz łupki z Burgess w Kolumbii Brytyjskiej. Te formacje są niezwykłe, ponieważ warunki skamieniałości doprowadziły do odcisków zarówno twardych, jak i miękkich części ciała oraz najpełniejszych zapisów dotyczących odmian organizmów żyjących w okresie kambru.

Formacja Sirius Passet zawiera skamieniałości, które pochodzą z wczesnego kambru. Najliczniejsze są stawonogi, chociaż grupy nie są tak zróżnicowane, jak te znalezione w późniejszej formacji łupków z Burgess.

Syriusz Passet ma pierwsze skamieniałe oznaki złożonych relacji drapieżnik / ofiara. Na przykład Halkieria były zwierzętami w kształcie ślimaków z czapeczkami na obu końcach. Reszta ciała była pokryta mniejszymi płytami zbroi na miękkiej, przypominającej ślimak „stopie”. Nie jest jasne, czy są one bliżej spokrewnione z pierścieniami, takimi jak współczesne dżdżownice i pijawki, czy też są prymitywnymi mięczakami. Niektóre okazy zostały znalezione w zwiniętych pozycjach obronnych, takich jak współczesne robaki pigułkowe. Relacje drapieżnik / ofiara zapewniają intensywną selekcję presje prowadzące do szybkiej specjacji i zmian ewolucyjnych.

Przerażający metrowy super drapieżnik Anomalocaris. (Źródło zdjęcia: Katrina Kenny & University of Adelaide)

Skamieniałości łupków z Burgess pochodzą z późnego kambru. Różnorodność wzrosła dramatycznie. W łupku Burgess występuje co najmniej 12 gatunków trylobitów; podczas gdy w Sirius Passet są tylko dwa. Oczywiste jest, że do tego czasu istnieli przedstawiciele wszystkich grup zwierząt, z wyjątkiem tylko Bryozoa.

Największym drapieżnikiem był Anomalocaris, wolny- pływające zwierzę, które falowało w wodzie, wyginając swoje klapowane ciało. Miał prawdziwie złożone oczy i dwie zakończone pazurami wyrostki przed pyskiem. Był największym i najbardziej przerażającym drapieżnikiem okresu kambru, ale nie przetrwał w ordowiku. Najwcześniejsze znane zwierzę strunowate, Pikaia, miało około 1,5 cala (4 centymetry) długości. Pikaia miała sznur nerwowy, który był widoczny jako grzbiet zaczynający się za głową i sięgający prawie do końca ciała. Drobny szczegół zachowany w łupku Burgess wyraźnie pokazuje, że Pikaia miała segmentowaną strukturę mięśniową późniejszych strunowców i kręgowców. Haikouichythes, uważane przez niektórych za najwcześniejsze bezszczękowe ryby, znaleziono również w łupkach Burgess.

Masowe wymieranie zamknęło okres kambru. Osady wczesnego ordowiku występujące w Ameryce Południowej mają pochodzenie lodowcowe. James F. Miller z Southwest Missouri State University sugeruje, że lodowce i chłodniejszy klimat mogły być przyczyną masowego wymierania fauny, która wyewoluowała w ciepłych oceanach kambryjskich. Lód lodowcowy zatrzymałby również znaczną część wolnej wody oceanicznej, zmniejszając zarówno ilość tlenu w wodzie, jak i obszar dostępny dla gatunków płytkich wód.

Okresy

Precambrian: Fakty na temat początku czasu

Paleozoik Era: Fakty & Informacje

  • Okres kambru: Fakty & Informacje
  • Fakty z okresu syluru: klimat, zwierzęta & rośliny
  • Dewon: klimat, zwierzęta & Rośliny
  • Okres permu: klimat, zwierzęta & Rośliny

Era mezozoiczna: wiek dinozaurów

  • Fakty z okresu triasu: klimat, zwierzęta & Rośliny
  • Fakty z okresu jurajskiego
  • Kreda: fakty o zwierzętach i roślinach & Klimat

Kenozoik E ra: Fakty dotyczące klimatu, zwierząt & roślin

  • Czwartorzęd: klimat, zwierzęta & Inne fakty

  • Plejstocen: fakty dotyczące ostatniej epoki lodowcowej
  • Holocen: epoka człowieka

Dinozaury

  • Krótka historia dinozaurów
  • Allosaurus: Fakty o „różnych jaszczurach” „
  • Ankylosaurus: Fakty o opancerzonym dinozaurie
  • Apatosaurus: Fakty o„ zwodniczej jaszczurce ”
  • Archeopteryx: fakty o przejściowej skamielinie
  • Brachiozaur: fakty na temat dinozaura podobnego do żyrafy
  • Diplodocus: fakty o najdłuższym dinozaurze
  • Giganotosaurus: fakty o „olbrzymiej jaszczurce południowej”
  • Pterodactyl , Pteranodon & Inne latające „dinozaury”
  • Spinozaur: największy mięsożerny dinozaur
  • Stegozaur: kostne płytki & Tiny Brain
  • Tric eratops: Fakty na temat trójrogiego dinozaura
  • Tyrannosaurus Rex: Fakty o T. Rexie, królu dinozaurów
  • Velociraptor: Fakty na temat „Szybkiego złodzieja”

Najnowsze wiadomości

{{articleName}}

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *