Oskarżenie oskarżycieli
Podczas przesłuchań śledczych członkowie HUAC przedstawiali świadkom ich przeszłe i obecne związki z partią komunistyczną. Świadomi, że ich odpowiedzi mogą zrujnować ich reputację i karierę, większość osób albo szukała złagodzenia kary, współpracując z śledczymi, albo przytaczała piątą poprawkę do prawa do samooskarżenia. Jednak grupa 10 hollywoodzkich scenarzystów i reżyserów przyjęła inne podejście i otwarcie zakwestionowała zasadność dochodzeń komisji.
Dziesięć osób, które przeciwstawiły się HUAC, to Alvah Bessie (ok. 1904-85), Herbert Biberman (1900-71), Lester Cole (ok. 1904-85), Edward Dmytryk (1908-99), Ring Lardner Jr. (1915-2000), John Howard Lawson (1894-1977), Albert Maltz (1908-1985) Samuel Ornitz (1890-1957), Robert Adrian Scott (1912-73) i Dalton Trumbo (1905-76). Ci ludzie, którzy stali się znani jako Hollywood Dziesiątka, nie tylko odmówili współpracy w śledztwie, ale potępili przesłuchania HUAC antykomunistyczne jako skandaliczne naruszenie ich praw obywatelskich, ponieważ Pierwsza Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych dała im prawo do przynależności. do dowolnej wybranej przez siebie organizacji politycznej. Niektórzy porównali metody przymusu i taktykę zastraszania komitetu do represyjnych środków wprowadzonych w nazistowskich Niemczech. „Nie jestem tu sądzony” – oświadczył scenarzysta Lawson. „Ta komisja jest sądzona”.
Uwięziony i umieszczony na czarnej liście
Hollywood Ten zapłacił wysoką cenę za swoje czyny na Przesłuchania HUAC. W listopadzie 1947 r. Cytowano ich z pogardy Kongresu. W kwietniu 1948 r. Stanął przed sądem w związku z tym zarzutem, każdy mężczyzna został uznany za winnego i skazany na rok więzienia i zapłacenie grzywny w wysokości 1000 USD. Po bezskutecznym odwołaniu się od wyroków, w 1950 r. Rozpoczęli odbywanie kary. W więzieniu jeden z członków grupy Edward Dmytryk zdecydował się na współpracę z rządem. W 1951 roku zeznawał na przesłuchaniu HUAC i podał nazwiska ponad 20 kolegów z branży, których uważał za komunistów.
Bardziej trwała kara pojawiła się w wyniku umieszczenia na czarnej liście przemysłu filmowego. Kierownictwo studia nie chciało, aby ich biznes kojarzył się z radykalną polityką w świadomości kinowej publiczności i dlatego zgodzili się, że nie będą zatrudniać hollywoodzkiej dziesiątki (z wyjątkiem Dmytryka) ani nikogo innego podejrzanego o powiązanie z komunistyczną. Przyjęcie. Czarna lista przemysłu filmowego stale się powiększała w miarę kontynuowania przez Kongres dochodzeń w latach pięćdziesiątych XX wieku, w wyniku czego wiele karier zostało zniszczonych. Czarna lista skończyła się w latach sześćdziesiątych XX wieku.
Hollywood Dziesięciu było kontrowersyjnymi postaciami w momencie, gdy rozpoczęli swój protest, a ich działania nadal inspirują debatę dziesiątki lat później. Niektórzy uważają swoją karę za uzasadnioną, ponieważ osoby zostały przyjęte jako komuniści, podczas gdy inni ogólnie postrzegają ich jako bohaterskie postacie, które wypowiadały się przeciwko nadużyciom Czerwonego Strachu – i w obronie Konstytucji Stanów Zjednoczonych – kiedy wielu ich kolegów milczało .