Błona śluzowa narządów składa się z jednej lub więcej warstw komórek nabłonkowych wydzielających śluz oraz leżącej pod spodem blaszki właściwej luźnej tkanki łącznej. Typ komórek i rodzaj wydzielanego śluzu różnią się w zależności od narządu i mogą różnić się w zależności od przewodu.
Błony śluzowe wyściełają przewód pokarmowy, oddechowy i rozrodczy i stanowią główną barierę między światem zewnętrznym i wnętrze ciała; u dorosłego człowieka całkowita powierzchnia błony śluzowej wynosi około 400 metrów kwadratowych, natomiast powierzchnia skóry około 2 metry kwadratowe: 1 Są one w kilku miejscach przylegające do skóry: przy nozdrzach, wargach ust, powieki, uszy, okolice narządów płciowych i odbyt. Oprócz zapewniania fizycznej bariery zawierają również kluczowe części układu odpornościowego i służą jako interfejs między właściwym ciałem a mikrobiomem .:437
PrzykładyEdytuj
Niektóre przykłady obejmują:
- Błona śluzowa oskrzeli i wyściółka fałdów głosowych
- Endometrium: błona śluzowa macicy
- Błona śluzowa przełyku
- Błona śluzowa żołądka
- Błona śluzowa jelit
- Błona śluzowa nosa
- Błona węchowa
- Błona śluzowa jamy ustnej
- Błona śluzowa prącia
- Błona śluzowa pochwy
- Wędzidełko języka
- Język
- Kanał odbytu
- Spojówka powiekowa
DevelopmentEdit
Z punktu widzenia rozwoju większość błon śluzowych ma pochodzenie endodermalne. Wyjątki obejmują podniebienie, policzki, dno jamy ustnej, dziąsła, wargi i część kanału odbytu poniżej linii pektynatu, które są pochodzenia ektodermalnego.