Dickens gebruikte zijn personages vaak om de ongelijkheid aan te tonen tussen sociale klassen die in Engeland bestonden tijdens het Victoriaanse tijdperk, en de ontberingen die in die tijd door de armen werden geleden. Deze representatieve karakters zijn typisch kinderen, vermoedelijk omdat kinderen het meest afhankelijk zijn van anderen om te overleven, vooral als ze uit de lagere sociale klassen komen. Tiny Tim is een van deze personages en is het meest opvallende voorbeeld in A Christmas Carol.
Wanneer het publiek Tiny Tim voor het eerst ontmoet, rust hij op zijn vaders schouder, wat suggereert dat de Cratchits wel van hun jongen houden. Zijn situatie is niettemin een last voor het gezin. Een andere vertegenwoordiger van deze last is de kreupele toestand van Tiny Tim. Dat hij kreupel is, roept de financiële problemen op waarmee veel arme gezinnen in het 19e-eeuwse Engeland te maken hadden. Hoewel zijn geest robuust is, is de levensverwachting van Tiny Tim twijfelachtig. Zijn kruk en ijzeren frame ondersteunen zijn tengere lichaam – hij “droeg een kleine kruk en had zijn ledematen ondersteund door een ijzeren frame”, maar er is meer steun nodig voor Tim als hij wil overleven, zoals opgemerkt door de Geest van Kerstcadeau in staaf III: Ik zie een lege stoel in de arme hoek van de schoorsteen en een kruk zonder eigenaar, zorgvuldig bewaard. Als deze schaduwen onveranderd blijven door de toekomst, zal het kind sterven. “Dit is een microkosmos van de verarmde bevolking: zonder steun of liefdadigheid zal hun gezin verkleinen.
De relatie tussen Scrooge en Tiny Tim is een beknopte weergave van de relatie tussen twee sociale klassen: de rijken en de armen. Tiny Tim speelt een grote rol in Scrooges verandering. Het lot van Tiny Tim is zeer nauw verbonden met het lot van Scrooge, wat de band die Dickens legt tussen de twee sociale klassen verstevigt. Als Scrooge zijn gierige manieren niet verandert, zal Tiny Tim zeker sterven. Evenzo, als de rijken hun deel niet doen om de armen te ondersteunen, zullen de armen zeker worstelen. Dat Dickens deze relatie met Kerstmis heeft ingekaderd, lijkt de immense behoefte te suggereren om de afstand tussen Engelse sociale lagen te verkleinen. De nabijheid van de kerstsfeer bij de kwestie van de sociale lagen geeft een gevoel van gemeenschap aan de boodschap van Dickens, en spoort de welgestelde hogere klasse aan om rekening te houden met de afhankelijke armen, vooral tijdens de vakantie, maar ook het hele jaar door. / p>