Pellagra is het resultaat van ernstige niacine (vitamine B3) -deficiëntie. De klassieke symptomen van pellagra zijn dermatitis (ruwe, schilferige huid), diarree, dementie en overlijden. Gezondheidswerkers noemen deze constellatie van symptomen soms de vier Ds.
De symptomen van pellagra werden herkend lang voordat iemand wist dat de ziekte verband hield met vitamine B3. In de 18e eeuw waren mensen zich ervan bewust dat pellagras symptoom zou uiteindelijk tot de dood kunnen leiden, maar niemand wist hoe deze ziekte moest worden behandeld of voorkomen. Eind 18e eeuw noemde een Italiaanse arts de ziekte pellagra door de Italiaanse woorden voor huid (pelle) en ruw (agra ).
Vandaag de dag is pellagra zeldzaam in de meeste ontwikkelde landen. De ziekte komt nog steeds voor in delen van de wereld waar mensen geen toegang hebben tot voedzaam voedsel.
Pellagra begrijpen
In de In het begin van de 20e eeuw werden honderdduizenden mensen in het Amerikaanse Zuiden gehandicapt door of stierven door pellagra. De Amerikaanse volksgezondheidsdienst stuurde een arts, dr. Jozef Goldberger, naar de regio om de toen nog onbekende oorzaak van de symptomen van de patiënten te onderzoeken.
Destijds dachten de meeste mensen dat pellagra een besmettelijke ziekte was. Maar Dr. Goldberger merkte op dat hoewel veel gevangenen door pellagra werden getroffen, geen van de gevangenisbewakers de ziekte had. Als pellagra besmettelijk zou zijn, zouden zowel gevangenen als gevangenispersoneel waarschijnlijk worden getroffen. Om zijn punt te bewijzen, plaatste dr. Goldberger opzettelijk weefselschraapsel van pellagra-patiënten op zijn eigen lichaam en het lichaam van zijn vrouw en assistent. Geen van hen werd ziek.
Dr. Goldberger vermoedde dat de verschillende diëten van gevangenen en bewakers iets te maken zouden kunnen hebben met hun fysieke conditie. De bewakers aten goed; de gevangenen niet. Dr. Goldberger testte zijn theorie door een groep mensen een dieet te laten eten dat aan gevangenen werd geserveerd. Binnen enkele maanden ontwikkelden ze symptomen van pellagra.
Uiteindelijk vonden onderzoekers ernstige vitamine B3-deficiëntie als de belangrijkste factor bij de ontwikkeling van pellagra.
De symptomen van Pellagra herkennen
Symptomen van een milde vitamine B3-deficiëntie zijn onder meer vermoeidheid, zweertjes in de mond, indigestie, misselijkheid, braken, slechte bloedsomloop en depressie. Zonder behandeling of verbeterde voeding zullen de symptomen van pellagra zich binnen enkele maanden ontwikkelen.
De vier Ds van pellagra zijn:
-
Dermatitis: mensen met pellagra vertonen een bruine tot roodachtige verkleuring van hun huid. Deze verkleuring is meestal beperkt tot de huid die gewoonlijk aan de zon wordt blootgesteld. Jeuk kan ook duidelijk zijn. Na verloop van tijd wordt de aangetaste huid ook dikker en krijgt deze een schilferig uiterlijk.
-
Diarree: in de vroege stadia van vitamine B3-tekort zijn gastro-intestinale symptomen beperkt tot misselijkheid en zweertjes in de mond. Naarmate het tekort zich ontwikkelt tot ziekte, krijgen patiënten vaak diarree. Frequente dunne ontlasting is vaak het eerste symptoom van pellagra.
-
Dementie: Vitamine B3 is essentieel voor een gezonde hersenfunctie. Wanneer het lichaam vitamine B3 mist, kunnen depressie, hallucinaties, wanen en geheugenverlies optreden. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie ontwikkelt ongeveer 4 tot 10% van de chronische pellagra-patiënten mentale symptomen.
-
Dood: zonder behandeling kan pellagra fataal zijn .
Preventie en behandeling van Pellagra
Voldoende inname van voedzaam voedsel kan pellagra voorkomen . Voedingsmiddelen met een hoog niacine (vitamine B3) zijn onder meer:
-
Met niacine verrijkte broden en granen
-
Bieten
-
Zonnebloempitten
-
Pindas
-
Tonijn
-
Zalm
-
Runderlever en nier
-
Biergist
-
Zwaardvis
-
Gevogelte
Het eten van eieren en zuivelproducten kan pellagra ook helpen voorkomen, aangezien deze voedingsmiddelen tryptofaan bevatten , een aminozuur dat het lichaam kan gebruiken om vitamine B3 aan te maken.
De snelste manier om pellagra te behandelen, is door niacine toe te dienen, dat zonder recept verkrijgbaar is en op recept verkrijgbaar is. (Patiënten die voor pellagra worden behandeld, moeten onder de zorg en supervisie staan van een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.) De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt een regime van 300 mg nicotinamide (een vorm van niacine) per dag aan, gedurende een periode van 3 tot 4 weken. Patiënten kunnen binnen een paar dagen een verbetering van de symptomen opmerken.
De meeste Amerikanen krijgen voldoende niacine binnen om de symptomen van vitamine B3-tekort te voorkomen.Met de juiste behandeling kunnen de meeste gevallen van vitamine B3-tekort worden genezen en kunnen patiënten de gevaarlijke complicaties van pellagra vermijden.