Keizer

De keizer is het symbool van Japan en van de eenheid van het volk, voert het volgende uit handelt in staatszaken, met het advies en de goedkeuring van het kabinet, zoals de afkondiging van grondwetswijzigingen, wetten, kabinetsbesluiten en verdragen, de bijeenroeping van de Rijksdag, de ontbinding van de Tweede Kamer, de proclamatie van generaal verkiezing van leden van de Landdag, de verklaring van de benoeming en het ontslag van ministers van staat en andere functionarissen zoals voorzien door de wet, en van de volledige bevoegdheden en geloofsbrieven van ambassadeurs en ministers, de toekenning van onderscheidingen, de verklaring van akten van bekrachtiging en andere diplomatieke documenten zoals voorzien door de wet, het ontvangen van buitenlandse ambassadeurs en ministers en het vervullen van ceremoniële functies, terwijl hij geen bevoegdheden heeft met betrekking tot de regering.

Hij benoemt ook de minister-president en de opperrechter van het hooggerechtshof, zoals aangewezen door respectievelijk het parlement en het kabinet.

In dit opzicht verschilt de positie van de keizer in het naoorlogse Japan van die in de vooroorlogse dagen toen de keizer de bron van soevereine macht was.

De keizerlijke troon is dynastiek en werd opgevolgd door vader op zoon.

Dieet

De Nationale Landdag, bestaande uit twee huizen – het Huis van Afgevaardigden en het Huis van Raadsleden, is het hoogste orgaan van de staatsmacht en de enige wet- het maken van orgaan van de staat.

Het Huis van Afgevaardigden is samengesteld uit 480 leden, van wie er 300 worden gekozen uit de kiesdistricten met één zetel en 180 door het systeem van evenredige vertegenwoordiging waarin het land is verdeeld in 11 kiesblokken die naar grootte terugkeren tussen 6 en 30 leden. Hun zittingsperiode bedraagt 4 jaar, maar eindigt bij ontbinding van de kamer voordat de volledige termijn is verstreken.

Het totale aantal leden van het Huis van Raadsleden is 242, van wie er 96 worden gekozen door het systeem van evenredige vertegenwoordiging uit één landelijk kiesdistrict en 146 uit 47 prefectuurkringen, elk met 2 tot 8 leden. Hun ambtstermijn is zes jaar en de helft van de leden wordt om de drie jaar gekozen.

Beide Kamers hebben dezelfde bevoegdheid met enkele uitzonderlijke gevallen waarin de beslissing van de Tweede Kamer voorafgaat aan die van de Tweede Kamer.

Het dieet begint zijn gewone sessie van 150 dagen vanaf januari van elk jaar, die maar één keer kan worden verlengd door het dieet. Het kabinet kan besluiten buitengewone zittingen bijeen te roepen wanneer dat nodig is.

Kabinet

De uitvoerende macht berust bij het kabinet, dat bestaat uit de premier en niet meer dan 17 ministers van staat (inclusief ministers zonder portefeuille en de kabinetssecretaris) en is collectief verantwoordelijk voor het dieet. Het kabinet moet massaal aftreden wanneer de post van premier vrijkomt of wanneer de eerste zitting van de Rijksdag wordt bijeengeroepen na een algemene verkiezing van leden van de Tweede Kamer. Als de Tweede Kamer een vertrouwensbesluit neemt of een vertrouwensbesluit afwijst, treedt het kabinet massaal af, tenzij de Tweede Kamer binnen tien dagen wordt ontbonden.

De premier, die door een resolutie van de Rijksdag wordt aangewezen uit de leden van de Rijksdag en benoemd door de keizer, moet een burger zijn.

De premier benoemt de ministers van staten en kan ze naar keuze ontslaan. De minister-president, die het kabinet vertegenwoordigt, dient wetsvoorstellen in bij de Rijksdag, brengt verslag uit aan de Rijksdag over algemene nationale aangelegenheden en buitenlandse betrekkingen en oefent controle en toezicht uit op verschillende administratieve afdelingen.

Het kabinet heeft het kabinetsbureau en 11 ministeries, die zijn opgericht door de respectieve oprichtingswetten en worden opgesomd in de wet van de nationale overheidsorganisatie, evenals het kabinetsecretariaat, kabinetwetgevingsbureau, nationale personeelsautoriteit, Veiligheidsraad van Japan en andere kabinetsorganen.

Er is de Audit Board, een constitutioneel onafhankelijke organisatie die de definitieve rekeningen van de staat en andere openbare bedrijven en agentschappen controleert.

Rechterlijke macht

De volledige gerechtelijke macht berust bij het Hooggerechtshof, en bij lagere rechtbanken zoals Hoge Rechtbanken, Districtsrechtbanken, Familierechtbanken en Samenvatting Rechtbanken.

Er kan geen buitengewone rechtbank worden ingesteld, noch kan enig orgaan van de uitvoerende macht de uiteindelijke rechterlijke macht hebben.

De rechters van het Hooggerechtshof, behalve de opperrechter die door de keizer is aangesteld, worden benoemd door het kabinet . De rechters van lagere rechtbanken worden ook benoemd door het kabinet, maar alleen op basis van een lijst van personen die is voorgedragen door het Hooggerechtshof.