Buffelsoldaten waren Afro-Amerikaanse soldaten die voornamelijk dienden aan de westelijke grens na de Amerikaanse Burgeroorlog. In 1866 werden zes volledig zwarte cavalerie- en infanterieregimenten opgericht nadat het Congres de Army Organization Act had aangenomen. Hun belangrijkste taken waren het helpen beheersen van de indianen van de Plains, het vangen van veedieven en dieven en het beschermen van kolonisten, postkoetsen, wagentreinen en spoorwegpersoneel langs het westelijk front.
Wie waren de buffelsoldaten?
Niemand weet zeker waarom, maar de soldaten van het geheel zwarte 9e en 10e Cavalerieregiment werden door de indianen die ze tegenkwamen “buffelsoldaten” genoemd.
Een theorie beweert de bijnaam ontstond omdat het donkere, krullende haar van de soldaten leek op de vacht van een buffel. Een andere veronderstelling is dat de soldaten zo dapper en hevig vochten dat de Indianen hen vereerden zoals ze de machtige buffel deden.
Wat de reden ook is. , de naam bleef hangen, en Afrikaans-Amerikaanse regimenten gevormd in 1866, waaronder de 24e en 25e infanterie (die werden samengevoegd uit vier regimenten) werden bekend als buffelsoldaten.
LEES MEER: Ontmoet de Buffalo Soldiers
Het 9e Regiment van de Cavalerie
De verzameling van de 9e Cavalerie vond plaats in New Orleans, Louisiana, in augustus en september 1866. De soldaten brachten de winter door met organiseren en trainen totdat ze het bevel kregen naar San Antonio, Texas, in april 1867. Daar voegden de meeste van hun officieren en hun komma zich bij hen zoekende officier, kolonel Edward Hatch.
Het trainen van de onervaren en meestal ongeschoolde soldaten van de 9e Calvarieberg was een uitdagende taak. Maar het regiment was bereid, bekwaam en meestal klaar om alles onder ogen te zien toen ze het bevel kregen naar het onzekere landschap van West-Texas.
De belangrijkste missie van de soldaten was om de weg van San Antonio naar El Paso veilig te stellen en te herstellen en handhaving van de orde in gebieden die verstoord zijn door indianen, van wie velen gefrustreerd waren door het leven in indianenreservaten en verbroken beloften van de federale overheid. De zwarte soldaten, geconfronteerd met hun eigen vormen van discriminatie van de Amerikaanse regering, kregen de taak om een andere minderheidsgroep uit naam van die regering te verwijderen.
Het 10e Cavalerie Regiment
De 10e Cavalerie was gestationeerd in Fort Leavenworth, Kansas, en onder bevel van kolonel Benjamin Grierson. Het verzamelen verliep traag, deels omdat de kolonel meer geschoolde mannen in het regiment wilde hebben en deels vanwege een cholera-uitbraak in de zomer van 1867.
In augustus 1867 kreeg het regiment bevel naar Fort Riley, Kansas, met de taak om de Pacific Railroad, die op dat moment in aanbouw was, te beschermen.
Voordat ze Fort Leavenworth verlieten, vochten sommige troepen honderden Cheyenne in twee afzonderlijke veldslagen nabij de Saline River. Met de steun van het 38th Infantry Regiment – dat later werd samengevoegd tot het 24th Infantry Regiment – duwde de 10th Cavalry de vijandige Indianen terug.
De cavalerie verloor slechts één man en meerdere paarden ondanks het feit dat ze inferieure uitrusting hadden en sterk in de minderheid. Het was slechts een van de vele veldslagen die nog zouden komen.
Indian Wars
Zowel het 9e als het 10e Cavalerieregiment namen deel aan tientallen en tientallen schermutselingen en grotere veldslagen van de Indiase oorlogen toen Amerika werd geobsedeerd door westelijke expansie.
De 9de cavalerie was bijvoorbeeld cruciaal voor het succes van een drie maanden durende, niet-aflatende campagne die bekend staat als de Red River-oorlog tegen de Kiowas, de Comanche, de Cheyenne en de Arapahoe. Het was na deze slag dat de 10e Cavalerie werd gestuurd om zich bij hen in Texas te voegen.
Troepen H en I van de 10e Cavalerie maakten deel uit van een team dat gewonde luitenant-kolonel George Alexander Forsyth en wat er van over was zijn groep verkenners gevangen op een zandbank en omringd door indianen in de rivier de Arikaree. Een paar weken later vochten dezelfde troepen honderden Indianen in Beaver Creek en vochten zo dapper dat ze in een veldorder werden bedankt door generaal Philip Sheridan.
In 1880 hadden het 9e en 10e Cavalerieregiment het aantal Indianen geminimaliseerd. Verzet in Texas en de 9e Cavalerie werd bevolen naar Indian Territory in het huidige Oklahoma, ironisch genoeg om te voorkomen dat blanke kolonisten zich illegaal op Indisch land vestigden. De 10e cavalerie bleef de Apache onder controle houden tot het begin van de jaren 1890, toen ze naar Montana verhuisden om de Cree op te pakken.
Ongeveer 20 procent van de Amerikaanse cavalerietroepen die deelnamen aan de Indiase oorlogen waren buffelsoldaten, die nam deel aan minstens 177 conflicten.
Buffelsoldaten beschermen nationale parken
Buffelsoldaten vochten niet alleen tegen indianen. Ze vochten ook tegen bosbranden en stropers in de nationale parken Yosemite en Sequoia en ondersteunden de infrastructuur van de parken.
Volgens de National Park Service waren buffelsoldaten in de winter ingekwartierd bij de Presidio-legerpost in San Francisco en dienden ze in de zomer als parkwachters in de Sierra Nevada.
LEES MEER : Waarom buffelsoldaten dienden onder de eerste parkwachters van de natie
Buffelsoldaten in andere conflicten
Aan het eind van de jaren 1890, met het Indiase probleem grotendeels opgelost, werden de 9e en 10e Golgotha en de 24e en 25e infanterie vertrokken naar Florida aan het begin van de Spaans-Amerikaanse oorlog.
Zelfs met flagrant racisme en aanhoudende wrede weersomstandigheden, verdienden buffelsoldaten de reputatie moedig te dienen. Ze vochten heldhaftig in de Slag om San Juan Hill, de Slag om El Caney en de Slag om Las Guasimas.
Het 9e en 10e Cavalerieregiment dienden in de Filippijnen in het begin van de 20e eeuw. Ondanks dat ze keer op keer hun militaire waarde bewezen hadden, bleven ze rassendiscriminatie ervaren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ze meestal gedegradeerd tot het verdedigen van de Mexicaanse grens.
Beide regimenten werden in 1940 geïntegreerd in de 2e Cavaleriedivisie. Ze trainden voor overzeese inzet en gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het 9e en 10e Cavalerie Regiment werden gedeactiveerd in mei 1944.
Mark Matthews
In 1948 vaardigde president Harry Truman Executive Order 9981 uit om de rassenscheiding in de Amerikaanse strijdkrachten te elimineren. De laatste geheel zwarte eenheden werden in de jaren vijftig opgeheven.
Mark Matthews, de oudste nog levende buffelsoldaat van het land, stierf in 2005 op 111-jarige leeftijd in Washington, DC
Buffalo-soldaten hadden de laagste militaire desertie en krijgsraad in hun tijd. Velen wonnen de Congressional Medal of Honor, een onderscheiding die wordt uitgereikt als erkenning voor strijdvaardigheid die verder gaat dan de plicht.
Buffalo Soldiers Legacy
Vandaag kunnen bezoekers de Buffalo Soldiers National Museum in Houston, Texas, een museum gewijd aan de geschiedenis van hun militaire dienst. Bob Marley en The Wailers hebben de groep vereeuwigd in het reggae-nummer Buffalo Soldier, dat de ironie benadrukte van voorheen tot slaaf gemaakte mensen en hun nakomelingen die uit Afrika waren gestolen land van indianen namen voor blanke kolonisten.
Bronnen
9e Regiment van de Cavalerie. 1st Cavalry Division Association.
Wie zijn de Buffalo Soldiers? Buffalo Soldier Museum.
9th Cavalry Regiment (1866-1944). Blackpast.org.
10th Cavalry Regiment (1866-1944). Blackpast.org.
Buffalo Soldiers. National Park Service.
Buffalo Soldiers en de Spaans-Amerikaanse oorlog. National Park Service.
Onderzoek naar het leven en de geschiedenis van de Buffalo Soldiers. Nationaal Archief.
Negende Cavalerie van de Verenigde Staten. Historische Vereniging van Texas.
Het Negende Regiment van de Cavalerie. Centrum voor Militaire Geschiedenis van het Amerikaanse Leger.
Het Tiende Regiment van Cavalerie. Centrum voor Militaire Geschiedenis van het Amerikaanse Leger.
Wereldoorlog I en de Buffalo Soldiers. National Park Service.