Baka geschreven in kanji als 馬鹿
Het moderne Japanse schrift schrijft de belediging baka over als バ カ in katakana, ば か in hiragana, of 馬鹿 (letterlijk “paardhert”) in ateji fonetische kanji-transcriptie; eerdere ateji-weergaven omvatten 莫迦, 母 嫁, 馬 嫁 of 破家.
HistoryEdit
De eerste geschreven toepassingen van baka waren tijdens de Nanboku-chō-periode (1336-1392), toen de “noordelijke en zuidelijke rechtbanken” streden.
In het vroegste voorbeeld vermeldt het historische epos van Taiheiki dat bakamono (馬鹿 者) als een belediging werd gebruikt in 1342. De Ashikaga-commandant Toki Yoritō (土 岐 頼 遠) weigert eer te bewijzen aan de gepensioneerde keizer Kōgon (reg. 1313–1364), “Yoritō, waarschijnlijk dronken, eist luid te weten wat voor dwaas (bakamono) het lef heeft om hem te bevelen af te stijgen.” Volgens Carr “ontdekte Shinmura dat de oorspronkelijke uitgaven (veertiende eeuw) van de Taiheiki baka hadden geschreven バ カ; latere uitgaven van het losse type (ca. 1600) hadden de letters 馬鹿.”
Veel klassieke Japanse teksten gebruikte baka. Bijvoorbeeld, de (c. 1616) Kōyō Gunkan militaire kroniek getranscribeerd baka als 馬 嫁. Ihara Saikaku s (1682) Kōshoku Ichidai Otoko (色; “The Life of an Amorous Man”), een klassieker van het Ukiyozōshi-genre, schreef baka met de moderne kanji 馬鹿.
Etymologieën
Hoewel de oorsprong van baka onzeker is, hebben Japanse wetenschappers verschillende etymologieën en volksetymologieën voorgesteld. De twee meest genoemde zijn een klassiek Chinees idioom en een leenwoord uit het Sanskriet.
Ten eerste, de oudste hypothese suggereert dat baka is ontstaan als een Chinese literaire toespeling op een historische dwaas, de verrader van de Qin-dynastie Zhao Gao (overleden in 207 v.Chr.) uit de Records of the Grand Historian. Deze etymologie verschijnt voor het eerst in de (circa 1548) Unbo Irohashū (運 歩 色 葉 集) woordenboek, dat baka 馬鹿 verdoezelt als wijs naar een hert en zeg paard (指 鹿 曰 馬). Namelijk het Chinese idioom zhǐlù-wéimǎ (指鹿為馬; lit. wijs naar een herten en noem het een paard “, Japans 鹿 を 指 し て 馬 と な す Shika o Sashite Uma tegen Nasu) wat betekent” opzettelijke verkeerde voorstelling van zaken voor bijbedoelingen “. Zhao was een beruchte minister die rved de eerste keizer Qin Shi Huang (r. 246-221 BCE) en dwong de tweede Qin Er Shi (r. 210-207 BCE) om zelfmoord te plegen.
Zhao Gao overwoog verraad, maar was bang dat de andere functionarissen zijn bevelen niet zouden opvolgen, dus besloot hij ze eerst te testen. Hij bracht een hert en presenteerde het aan de Tweede Keizer, maar noemde het een paard. De Tweede Keizer lachte en zei: Heeft de kanselier het bij het verkeerde eind als hij een hert een paard noemt? Toen ondervroeg de keizer de mensen om hem heen. Sommigen bleven stil, terwijl sommigen, in de hoop in de gunst te komen bij Zhao Gao, zeiden dat het een paard was, en anderen zeiden dat het een hert was. Zhao Gao regelde in het geheim dat iedereen die zei dat het een hert was, voor de wet werd gebracht. Daarna waren de functionarissen allemaal doodsbang voor Zhao Gao.
Het Japanse idioom komt voor het eerst voor in de 11e-eeuwse roman The Tale of Genji.
Kokiden werd woedend. Van een man die niet in de gunst is bij Zijne Majesteit wordt verwacht dat hij moeite zal hebben om zichzelf te voeden. En hier woont hij in een mooi, stijlvol huis en zegt hij vreselijke dingen over ons allemaal. Ongetwijfeld verzekeren de kruipers om hem heen hem dat een hert een hert is. paard.
Gerelateerde woorden Bewerken
Mumashika-afbeelding uit de Hyakki Yakō Emaki uit 1832
Dezelfde 馬鹿 “paardenherten” -tekens die baka transcriberen, worden ook gebruikt voor namen in de Chinese zoölogische nomenclatuur en de Japanse mythologie.
Mumashika is een zeldzame alternatieve Japanse lezing van 馬鹿 die “een yōkai-demon met het hoofd van een paard en het lichaam van een hert” noemt. De circa 1832 Hyakki Yakō Emaki (百 鬼 夜行 絵 巻; “100 Demons “Night Parade Picture Scroll”) geeft het weer met één oog, paardenmond en oren, en hertenhoorn en hoeven.
MeaningsEdit
Gebaseerd op semantische analyses van baka-vermeldingen in Japanse woordenboeken en thesaurussen, de lexicograaf Michael Carr verschilde verhuurt acht onderling verbonden betekenissen.
Twee uitgebreide betekenissen van baka4 “waardeloos” en baka5 “exces” breiden uit op “dwaasheid; dwaasheid “. Baka4” waardeloos; dwaas; waardeloos; onbeduidend; onbeduidend “wordt gebruikt in uitdrukkingen als bakageta 馬鹿 げ た” dwaas; absurd; belachelijk “; bakana 馬鹿 な” dwaas; dwaas; dom “; en bakarashii 馬鹿 ら し い, bakabakarashii 馬鹿 々 々 ら し い, of bakakusai 馬鹿 臭 い, wat allemaal” dwaas; absurd; belachelijk “. Het wordt verder gebruikt in uitdrukkingen als baka ie 馬鹿 言 え” Onzin !; Ga door! “, En bakana mane o suru 馬鹿 な 真似 を す る” doe een dwaze zaak; dwaas handelen “.Baka5 “overdaad; dwaas; absurd; extreem; extravagant” komt voor in een aantal uitdrukkingen: bakani 馬鹿 に of bakabakashiku 馬鹿 々 々 し く “verschrikkelijk; vreselijk; extreem”; bakayasui 馬鹿安 い “belachelijk / spotgoedkoop”; bakane 馬鹿 値 of bakadakai 馬鹿 高 い “belachelijk duur”; bakateinei 馬鹿 丁寧 “buitensporige beleefdheid”; en bakashōjiki 馬鹿 正直 “eerlijk naar een fout”.
Drie speciale betekenissen zijn niet-gerelateerde semantische verbanden. Baka6 “trogschelp” is een afknotting van bakagai 馬鹿 貝 “trogschelp; Mactra chinensis”. Baka7 “gevoelloosheid (van ledematen)” wordt gebruikt in de uitdrukking baka ni naru 馬鹿 に な る, en baka8 betekent “(een antiek soort) muntenteller”.